ZEUS News - اخبار رایانه Olympus

بیایید با کارشناسان صحبت کنیم (قسمت اول).

برای روزها ، من در تلاش بودم مقاله ای بنویسم که به همه کسانی که از من سؤال می کنند پاسخ می دهد که چرا می ترسم از یک برنامه ردیابی دسته جمعی با هدف مبارزه با بیماری همه گیر coronavirus در بهترین موارد بی فایده است و در بدترین موارد خطرناک است. من شروع به انتشار این قسمت اول می کنم ، در غیر این صورت بیرون نمی روم.

در مواجهه با افزایش غم انگیز در مرگ و میر و فلج فعالیت هایی که پول زیادی برای زندگی بسیاری از مردم نمی گذارد ، بسیاری از آنها خواستار برنامه هستند ، مانند برنامه هایی که در چین ، سنگاپور استفاده می شود. یا در کره ، که به شما امکان بازگشت به زندگی عادی می دهد ، می توانید خانه را ترک کنید و قادر به بازگشت به محل کار باشید. ناامیدی به گونه‌ای است که خیلی‌ها فقط برای خارج شدن از این درام حاضر به رها کردن حریم شخصی خود هستند و با این ایده پیش می آیند که حریم شخصی مردم را قبل از زنده ماندن مردم گروت و پوچ به دست بیاورند.
افکار و اندیشه هایی مانند: "اگر من مرده یا بیکارم در زندگی شخصی خود کاری انجام نمی دهم" گسترده و قابل درک از نظر انسانی است. اما هراس یک مشاور بد است و دقیقاً در لحظه های وحشت باید فرد منطقی باشد تا از انتخاب انتخاباتی که اوضاع را بدتر می کند به جای حل کردن آنها خودداری کند.
من به طور موقت این واقعیت را کنار می گذارم که حریم شخصی یک حق اساسی است که مدتهاست از آن می جنگیم ، ارزشی که شما فقط هنگام از دست دادن آن متوجه می شوید و نباید بدون فکر کردن در مورد آن فدا شود و من & # 39 اصرار دارد که برنامه ردیابی با تشخیص گسترده محل تلفن های همراه به صورت ناشناس که قبلاً در حال انجام است ، به عنوان مثال در ایتالیا و سوئیس متفاوت است.

خلاصه ، اعتراض اصلی من به شرح زیر است:
یک برنامه به تنهایی مشکل را حل نمی کند. اقدامات مرتبط با سلامتی گران و دشوار نیز ضروری خواهد بود ، اما من می ترسم خیلی ها فقط به فکر انجام این کار باشند ، هزینه ای ناچیز است ، بدون این که همه کارها را انجام دهند ، که گران است.

اگر تعداد کمی از افراد آن را نصب کنند یک برنامه بی فایده است: چگونه آن را نصب کنیم؟ آیا شما آن را مجبور می کنید؟ اگر آن را مجبور کنید ، چگونه این کار را انجام می دهید؟ و چه کسی تلفن هوشمند ندارد؟ چه کسی نمی خواهد پیدا شود (نه تنها مجرمان و مهاجران غیرقانونی ، بلکه هرکسی که فقط یک داستان احساساتی یا یک جلسه تجاری محرمانه داشته باشد)؟ چه کسی را نباید یافت زیرا به موجب قانون وی را نمی توان یافت (پلیس ، روزنامه نگاران ، پزشکان)؟ چه درصد از جمعیت برای تأثیرگذاری باید آن را نصب کنند؟

ممکن است یک برنامه کاربردی کار نکند: اگر مبتنی بر موقعیت جغرافیایی تلفن های همراه باشد تا به من بگوید که من نزدیک یک شخص مسری بوده ام ، اگر بگذرد ، چگونه کار می کند؟ مثلاً در یک مرکز خرید ، داخل خانه؟ چه کسی اعتبار داده های جمع آوری شده را بررسی می کند؟ آیا جریمه هایی برای کسانی که تلفن های همراه خود را در خانه اصلاح یا فراموش می کنند وجود دارد؟ بازرسی؟ "مجوز رانندگی و تلفن همراه خود را ترجیح می دهید ، متشکرم"؟

با افرادی که توسط این برنامه گزارش شده اند چه می کنید؟ فرض کنید همسایه یا همکار من گزارش شده است (درست یا غلط) به عنوان مسری. چه کسی مراقب انزوا خود است؟ انگیزه همکاری وجود دارد ، زیرا منزوی کردن خودتان غالباً به معنای از دست دادن شغل خود است؟ آیا منابع پزشکی برای استفاده از این گزارشات وجود دارد (مثلاً با انجام آزمایشات ، با توجه به اینکه مثلاً در ایتالیا انجام کار کافی نیست)؟

آیا حجم عظیمی از داده های ردیابی از لحاظ فنی قابل کنترل هستند؟ برای سیستم های رایانه ای به چه منابعی نیاز دارید تا ده ها میلیون نفر را 24 ساعت شبانه روز ردیابی كنید؟

اجازه دهید به سؤال درباره حق حریم خصوصی برگردیم:

چه کسی این داده ها را نگه خواهد داشت؟ جنبش ها و عادات میلیون ها نفر از شهروندان برای بسیاری از بهره برداران وسوسه انگیز است: تجارت و دولت. آنها چه کسی دست به دست هم می دهند؟ و اگر به دولت فعلی اعتماد دارید ، آیا حاضرید همه دولت های آینده ممکن را به دست آورید؟
چه اتفاقی برای این داده خواهد افتاد؟ چگونه می توان تضمین کرد که از آنها برای اهداف دیگر استفاده نمی شود؟ همه گیر Covid-19 دیر یا زود منتقل می شود ، اما آیا داده های جمع آوری شده باقی خواهند ماند؟ رهگیری گسترده ، رویای ممنوعه هر دیکتاتور مشتاق و هوادار دیکتاتوری است (تا زمانی که زیر دیکتاتوری شخص دیگری خاتمه نیابد) و برای مقابله با مخالفت سیاسی ایده آل خواهد بود سازمان یافته (یا برای فهمیدن اینکه آیا و چه موقع به محل رای گیری رفته اید)
این نقض "موقت" حریم خصوصی چگونه و چه زمانی قابل برگشت خواهد بود؟ [همهگیرCovid-19دیریازودمیگذرد،اماهمیشهوجودمأموربیماریهمهگیریبعدیوجودخواهدداشتکهحفظنظارتبرانبوهراتوجیهمیکندیاگفتهخواهدشدکهایناپلیکیشنبهجلوگیریازوقوعجرمکمکمیکند(گوییجنایتکارانبهاندازهکافیاحمقهستندکههنگامسرقتازآنهاردیابیشوند)،پسآنرانگهداریدبسیاریخواهندگفتکهبرایمنافعمشترک،ارزشپذیرشنظارترادارند،زیراهیچچیزبرایپنهانکردنندارند(تازمانیکهمتوجهشوندکهبهجایآن،چیزیبرایمحافظتداشتهباشید)هرکسیکهازحقخلوتاستفادهکند،باسؤالاینکهچرااینقدربهآنهااهمیتمیدهندواگرکارینادرستانجامدهندبایدمخفیکنند،سکوتمیشودوکمترکسیمیگوید"امااگرمنکارینادرستانجامدهم،پسچرامیخواهیدمراتماشاکنید؟"

به طور خلاصه ، نگرانی من این است که شما در حال فکر کردن در مورد یک برنامه جادویی هستید که همه چیز را حل می کند ، اما حتی بدون آنکه تصریح کنید چه کاری انجام خواهد داد و چگونه کار خواهد کرد. در واقع ، بدون حتی درک اینکه آیا این کار خواهد کرد. ما باید به دوگانگی آسان یا غلط "یا کاربرد ، یا میلیون ها کشته" توجه کنیم.
من بلافاصله به مکرر اعتراضات مخالف پاسخ می دهم:

"اما همه ما از قبل نقشه برداری شده ایم ، چه اشتباهی؟": نه ، همه ما نقشه برداری نشده ایم. وقتی به پزشک مراجعه می کنید ، از شما پیروی نمی شود. وقتی بعد از خشونت به مطب مشاوره می روید ، وقتی به یک متخصص مغز و اعصاب می روید ، وقتی به وکیل خود مراجعه می کنید ، هنگام خرید یک روزنامه ، پیگیری نمی شوید. وقتی تلفن خود را در خانه رها می کنید یا آن را خاموش می کنید ، از شما پیروی نمی شود. در اینجا پیشنهاد شده است تا نظارت مستمر و گسترده صورت گیرد. اثری که در آن اگر شبانه تلفن همراه خود را بارگیری کنید ، پلیس به درب شما می کوبد (مانند تایوان) یا جایی که شما به سرقت مشکوک هستید زیرا به جلوی خانه دزدیده شده گذشتید (مانند ایالات متحده).

"اما گوگل ، فیس بوک و اپل خیلی چیزها راجع به ما می دانند": گذشته از این واقعیت که این درست نیست (آیا پرونده های پزشکی خود را به Google داده اید؟) ، دلیل c & # 39 ؛ مثل این که "من قبلاً دو انگشت را با اره برقی قطع کردم ، ممکن است یک سوم نیز قطع شود."

"اما ما از قبل کنترل شده ایم زیرا دولت ما را مجبور می کند که در خانه بمانیم" . این یک چیز است که درب جلو را بسته نگه دارید ، دیگری این است که پیگیری کنید چه کسی وارد و خارج می شود ، با چه کسی و در چه ساعتی از روز است.

"پس چه گزینه ای وجود دارد؟" من نمی دانم. من به عنوان یک دانشمند رایانه فقط می توانم بگویم که احتمالاً این روش کارایی ندارد. اگر کسی به شما هشدار داد که سرطان با آب نبات درمان نمی شود ، آیا شما آن را باور نمی کنید زیرا به جای آن نمی تواند درمانی را ارائه دهد؟ سوال پیچیده ، کوتاه است. بیایید با دیدن آنچه کارشناسان فکر می کنند شروع کنیم. به شما توصیه می کنم قبل از اینکه ذهن خود را ایجاد کنید ، در صورت امکان افکار آنها را بخوانید.
من از سارا جیمی لوئیس از OpenPriv (که قبلاً به خاطر کارش در زمینه نقص رای گیری الکترونیکی در سوئیس شناخته شده بود) سؤال کردم ، که یک موضوع عمومی خوب در این زمینه نوشت. او برای من نوشت:

تا آنجا که من می دانم ، فقط یک پیشنهاد برای ارائه یک برنامه گزارش دهی وجود دارد که از حریم خصوصی محافظت می کند [HelpWithCovid] و آن را (M فکر می کنم) از MIT می کند ، اما چنین نمی کند؛ نه بودجه دارد و نه نقشه راه. من معتقدم که ما خیلی سریعتر از آنچه ممکن است توسعه و پیاده سازی راه حلی که از حریم خصوصی محافظت می کند ، شاهد نظارت گسترده خواهیم بود. نظارت بر فراداده تلفنی امری بی اهمیت است و بسیاری از دولتها از قبل دارای زیرساخت های پشتیبانی هستند. اگر مفید باشد ، من مطمئن نیستم. مطمئناً این یک ابزار بازخورد (به عنوان مثال ، تعداد افراد در یک منطقه خاص هستند و انزوا را نقض می کنند / کجا می توانند منابع را اختصاص دهند) از نظارت بر شخص خاص اکثر اپراتورهای تلفن همراه از قبل منابع فنی برای مدیریت مواردی از قبیل رویدادهای مهم ورزشی دارند.

من همچنین Mikko Hypponen را از F-Secure شنیدم:

اگر دولت برنامه ردیابی را ایجاد می کند ، که می تواند توسط شهروندان برای گزارش شرایط و مکان آنها استفاده شود ، عالی است. اما اگر دولت نظارت گسترده را بر روی همه انجام دهد ، بسیار پیچیده تر است. توصیه من اطمینان از این است که نظارت بر حرکت شهروندان تا زمانی که ممکن است داوطلبانه باقی بماند. نظارت غیر عمد یک تغییر بسیار مهم است: فقط در صورت لزوم باید مورد استفاده قرار گیرد ، باید به محض دائمی حذف شود و با شفاف ترین راه ممکن انجام شود.

من همچنین توصیه می کنم این منابع را بخوانید ، که جزئیات زیادی در مورد عملکرد واقعی برنامه هایی که ما در مورد آنها صحبت می کنیم و اقدامات بهداشتی و نظارتی که در کشورها انجام می شود ، معمولاً به عنوان نمونه های واقعی از مبارزه با بیماری همه گیر ذکر شده است:
بروس اشنیر و بنیاد الکترونیک مرزی (که همچنین این سوال دشوار را مطرح می کند که اگر شخصی به اشتباه به عنوان قرنطینه شناخته شود چه اتفاقی می افتد: آیا روند تجدید نظر وجود دارد؟ و اصلاح؟). توضیح در این ویدئو توسط الکس اورلوفسکی در مورد چگونگی "برنامه ای برای متوقف کردن # COVID19 به دلیل اینکه کره ای کار نخواهد کرد".

The Post (در كره جنوبی) ، "كاهش عفونت ها عمدتا به استفاده فشرده از آزمایش ها برای شناسایی سریع موارد مثبت ، جدا كردن آنها از بقیه مردم نسبت داده شده است ، در حالی كه هنوز مشخص نیست که آیا سیستم های نظارت نقش مهمی ایفا کرده اند ").

ضمانت ایتالیایی برای محافظت از داده های شخصی ، آنتونلو سورو ("[…] پشیمانم از سودمندی یک نظارت عمومی که نباید توسط یک مدیریت کارآمد و شفاف انجام شود. چنین انبوهی از داده های گسترده و یک آزمایش تشخیصی متعاقب نیز تعمیم و همگام سازی شده است .با توجه به این مسئله ، هیچ انسداد مطلق در مورد اقدامات خاصی به این ترتیب وجود ندارد. اما مناسب ترین و متناسب ترین روش ها نیازهای پیشگیرانه باید با دقت مورد بررسی قرار گیرد ، بدون آنکه به وسوسه میانبر تکنولوژیکی بپردازید ، زیرا عملی به نظر می رسد ، اما مزایای مورد انتظار یعنی "هزینه" را با دقت وزن می کند. از نظر فداکاریهای تحمیل شده بر آزادیهای ما "). کمیته حفاظت از داده های اروپا از اتحادیه اروپا ("حتی در این مواقع استثنایی ، کنترل کننده و پردازنده باید از اطلاعات شخصی افراد مربوطه اطمینان حاصل کند) […] در این زمینه باید به اصول کلی قانون احترام بگذارد و نباید برگشت ناپذیر باشد اورژانس یک وضعیت قانونی است که می تواند محدودیت ها را در مورد آزادی ها قانونی کند به شرط آنکه این محدودیت ها متناسب و محدود به دوره اضطراری باشد. . ") ضامن پیشین حفظ حریم خصوصی ایتالیا ، Francesco Pizzetti در Formiche.net.

Covid-19 و محافظت از داده های شخصی ، توسط L & # 39؛ Asino di Buridano ("عنصر جذاب که منجر به استفاده از این برنامه می شود ، امکان بررسی وجود وجود دارد) افراد آلوده دیگری نیز در این نزدیکی دارند. به همین دلیل این برنامه حتی در بین افراد آلوده نیز موفق شده است ، زیرا در کره جنوبی حتی افرادی که با آنها تماس گرفته اند – حتی اگر آنها در یک اتاق مانند یک فرد با علائم کروناویروس قرار داشته باشند – توسط شخص آلوده نیز آلوده شده اند. ").

Coronavirus: استفاده از فناوری ، مدل کره ای و محافظت از داده های شخصی ، روی Valigiablu ، که می گوید [ فقط برای یک ناخودآگاه کافی است (چه کسی چنین چیزی نمی تواند به کار خود ادامه دهد) باعث هزاران عفونت ("کره جنوبی از چند ده آلوده به ده ها هزار نفر در چند مورد اپیدمی کورون ویروس عمدتاً نتیجه رفتار ناخودآگاه به اصطلاح "بیمار 31" ، عضو یک کلیسای محلی (Shincheonji) بود ، که گفته می شود منجر به عفونت نزدیک به 5،000 نفر شده است مردم (از جمله 29 کشته). »و این فقط مربوط به نصب یک برنامه موقعیت مکانی نیست (" قانون کره (مطابق با همه گیری MERS در سال 2015 اصلاح شده است)) به مقامات اجازه می دهد تا 39 ؛ دسترسی به داده های دوربین ، داده های ردیابی GPS از تلفن ها و اتومبیل ها res ، معاملات کارت اعتباری و سایر داده های شخصی به منظور کنترل بیماری های عفونی ").

تلفن های همراه ، برنامه های کاربردی و حریم خصوصی در زمان بروز همه گیری در ZEUS News ("در ایتالیا […] حداقل دو در حال حاضر ابتکار عمل برای توسعه برنامه های کاربردی از این نوع هستند […] این روند ، مانند اغلب در کشور ما تولید می شود ، اما کاملاً مات است ، و این تنها ویژگی منفی است و باید با آن مقابله کرد ، فقط به این دلیل که فرآیندهای مربوط به یک جامعه دموکراتیک کامل باید با تعریف شفاف باشد ، زیرا وجود ندارد هیچ اسرار دولتی در معرض خطر نیست ، اما زندگی همه "). [Coronavirus،نحوهکنترلوپیگیریسلولهایمسریکارمیکندضامن:"شمانبایدبداههنوازیکنید"توسطMartinaPennisiدرCorrieredellaSera(بانشانهایازاپراتورهایخصوصیدرایتالیاکهدرحالحاضردرحالایجاداینبرنامههستند)Shield:برنامهمنبعبازدولتاسرائیلکهنسبتبهقرارگرفتندرمعرضCoronavirusتوسطGrahamCluley(کهبرنامهردیابیضدcoronavirusاسرائیلراموردتجزیهوتحلیلقرارمیدهد)هشدارمیدهد:ایناختیاریاست،اطلاعاتمکانبررویتلفنباقیمیماندومنبعبازاست)تجزیهوتحلیلTraceTogether،برنامهدولتسنگاپور،درMobiHealthNewscom(فقطبلوتوثبرایشناساییتلفندرمجاورتفوری،دادههاینگهداشتهشدهبررویتلفن،جغرافیاییصفر،حذفدادههاپساز21روز)برنامهردیابیغیرمتمرکزپیشنهادیومحافظتازحریمخصوصیZcash(کهشاملاطلاعاتدیگریدربارهTraceTogether)نیزمیباشد

ردیابی نزدیکی پان اروپا و پیشنهاد محافظت از حریم خصوصی یک سازمان غیرانتفاعی سوئیسی نوظهور که شامل مؤسسات و دانشگاههای مختلف در اروپا است. 9026] پروژه MIT Safe Paths (اطلاعات مکان ذخیره شده در تلفن ، فقط برای افراد آلوده بارگیری می شود).

Covid Watch (برنامه ردیابی منبع باز که از بلوتوث در تلفن های هوشمند یا سایر دستگاه های بلوتوث با هزینه بسیار کم استفاده می کند) [19659026] Fabio Sabatini یک مطالعه را گزارش می دهد که "نشان می دهد ردیابی دیجیتال پتانسیلهای آلوده * ضروری * برای متوقف کردن است. اپیدمی ، و نشان می دهد که هر گونه تاخیر در اجرای آن می تواند هزینه اجتماعی بسیار بالایی داشته باشد "). این مطالعه با تعیین کمیت انتقال SARS-CoV-2 ، کنترل اپیدمی را با نظارت بر تماسهای دیجیتالی (پیش چاپ نشده ، در MedRxiv ؛ نسخه در Science) نشان می دهد. بحث بین آلفونسو فگجتتا ، استفانو زانرو و خودم.

استفانو زانرو: "وقتی به شما می گویند کره جنوبی ویروس را با داده های بزرگ ، تلفن های همراه و برنامه ها فتح کرده است ، به یاد داشته باشید که آنها یک چیز صحیح را به شما نمی گویند. روش کره ای عمدتا مبتنی بر آزمایشهای بی شماری است "(پیوند به این مقاله Bloomberg.com).

Top10VPN لیست مفصلی از کشورها (حدود بیست نفر) منتشر کرد که از اشکال ردیابی دیجیتال به عنوان یک اقدام ضد ویروس استفاده می کنند. اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع در Business Insider است.

من این مقاله را در مقاله دیگری دنبال می کنم. در ضمن ، شخصاً ، یک برنامه نظارت قابل قبول را در نظر خواهم گرفت که اولین کسی که مجبور به نصب آن خواهد شد ، سیاستمدارانی هستند که آن را پیشنهاد می دهند ، همسران و فرزندانشان.

(عملکرد (d ، s ، id) {
var js، fjs = d.getElementsByTagName (s) [0]؛
اگر (d.getElementById (شناسه)) بازگشت؛
js = d.createElement (s)؛ js.id = شناسه؛
js.src = "https://connect.facebook.net/it_IT/sdk.js#xfbml=1&appId=171836789607890&version=v2.0"؛
fjs.parentNode.insert قبل از (js، fj)؛
} (سند ، & # 39؛ اسکریپت & # 39؛ ، & # 39؛ facebook-jssdk & # 39؛))؛