دسته: coronavirus

algorithm coronavirus EU gdpr lockdown new zealand News Privacy Programming Surveillance transparency uber آنتی فیلتر برای ویندوز

سؤالات اصلی در مورد شفافیت الگوریتمی توسط یک پرونده جدید GDPR که توسط رانندگان آن علیه Uber مطرح شد

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته جولای 31, 2020

سؤالات اصلی در مورد شفافیت الگوریتمی توسط یک پرونده جدید GDPR که توسط رانندگان آن علیه Uber مطرح شد

در سال 2017 ، این وبلاگ به دلیل استفاده بیشتر از نظارت در محیط کار ، تهدید جدیدی را برای حفظ حریم خصوصی ذکر کرد. هنگامی که کار افراد به طور خودکار اندازه گیری شد ، می تواند همانطور که امسال توصیف کردیم ، برای مدیریت الگوریتمی استفاده شود. قفل شدن کورو ویروس باعث شد میلیون ها نفر برای اولین بار از خانه کار کنند. علاوه بر ارائه چالش های فراوان برای کارگران ، چالش های جدیدی را نیز برای مدیران به همراه دارد. برخی می ترسند که مردم به اندازه کارآمد خود در خانه کار نکنند و این فرصتی برای سیستم های نظارت اداری است. به عنوان مثال ، MIT Technology Review در مورد Enaible بحث می کند:

این نرم افزار نرم افزار یادگیری ماشینی را برای اندازه گیری سرعتی که در آن کارمندان وظایف مختلفی را انجام می دهند تهیه می کند و راه هایی برای سرعت بخشیدن به آنها پیشنهاد می کند. این ابزار همچنین به هر فرد امتیاز بهره وری می دهد ، که مدیران می توانند از آنها استفاده کنند تا مشخص کنند که کدام یک از کارمندان بیشترین ارزش را دارند – و کسانی که نیستند.

الگوریتمی به نام Trigger-Task-Time در قلب سیستم قرار دارد. به عنوان ورودی ، شما نیاز به گردش کار معمولی برای کارگران مختلف دارید: آنچه باعث می شود ، از جمله ایمیل یا تماس تلفنی ، به چه وظایفی منجر می شود و چه مدت باید این کارها انجام شود. این نرم افزار از این داده ها استفاده می کند تا به هر کارگر "نمره بهره وری" بین 0 تا 100 اختصاص دهد. از آنجا که این روش می تواند برای هر کار اعمال شود ، در تئوری کارگران یک شرکت را می توان با نمرات آنها ، حتی اگر آنها وظایف مختلفی را انجام دهند. نمره بهره وری همچنین نشان می دهد که چگونه کار یک شخص باعث افزایش یا کاهش بهره وری سایر اعضای تیم خود می شود.

هر چقدر ممکن است برای مدیران مفید باشد یا نباشد ، برای افرادی که گردش کارشان چنان بررسی می شود ، به ویژه از نظر محرمانه ، کاملاً مشکل ساز است. به طور خاص ، آنها با استفاده از معیارهای ناشناخته تحت آزمایش الگوریتم غیرقابل پیش بینی قرار می گیرند ، که نتیجه آن می تواند تفاوت بین حفظ و از دست دادن یک شغل را ایجاد کند. در بسیاری از نقاط جهان ، این تنها واقعیتی در مورد اشتغال مدرن است. با این حال ، جنبه مهم این الگوریتم ها این است که آنها بر روی داده هایی کار می کنند که به شخص مراجعه می کنند. به همین ترتیب ، در اتحادیه اروپا مشمول GDPR هستند. ماده 22 قانون حمایت از داده ها به طور خاص با الگوریتم ها سروکار دارد:

موضوع داده ها حق دارند موضوع تصمیم گیری صرفاً براساس پردازش خودکار نباشند ، از جمله پروفایل ، که اثرات حقوقی در مورد او ایجاد می کند یا به همین ترتیب اثر می گذارد

این شرط شامل تعدادی شرط است ، به ویژه اگر موضوع داده رضایت صریح خود را بدهد. با این حال ، در این مورد یک ماده دیگر وجود دارد که مستلزم استفاده از "اقدامات مناسب برای حفظ حقوق و آزادی ها و منافع قانونی موضوع داده ها ، حداقل حق دستیابی به مداخله انسانی است. از طرف کنترل کننده ، نظر خود را ابراز کند و تصمیم را به چالش بکشد.

این سؤال پیچیده با این واقعیت دشوارتر می شود كه GDPR فقط دو سال در كار بوده است. پرونده های دادگاه از دست رفته است که می تواند دقیقاً چگونگی استفاده از الگوریتم ها برای داده های شخصی را با توجه به بخش 22 فاش کند. این امر باعث می شود پرونده زیر علیه Uber ، گزارش شده توسط گاردین ، از اهمیت قابل توجهی:

رانندگان مینی بک تلاش پزشکی قانونی برای کشف الگوریتم های رایانه ای مخفی استفاده شده توسط Uber برای مدیریت کار خود را در مورد آزمایشی که می تواند شفافیت میلیون ها کارگر را افزایش دهد ، آغاز کردند. اقتصاد مشاغل عجیب و غریب در سراسر اروپا.

دو راننده انگلستان خواستار دیدن تعداد زیادی از داده هایی هستند که در حال مرور هستند. شركت اشتراك گذاري در مورد آنها و چگونگي استفاده از آن براي اعمال كنترل مديريت ، از جمله از طريق تصميمات اتوماتيك كه نامرئي شغل آنها را تشكيل مي دهد ، جمع مي كند.

همانطور که در مقاله به درستی ذکر شده است ، نتیجه این پرونده می تواند نتایج عمده ای برای سایر شرکت هایی که تحت تولید GDPR فعالیت می کنند ، داشته باشد. به طور خاص ، کسانی که به اصطلاح "اقتصاد اشتراکی" مبتنی بر کارگران خود اشتغالی هستند ، مستقیماً تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. اما به فرض دادگاه تصمیم می گیرد که مدیریت الگوریتمی باید از GDPR ، با ضمانت نامه حفظ حریم خصوصی خاص پیروی کند ، بنابراین ممکن است بسیاری از شرکت های دیگر در اتحادیه اروپا که از سیستم های نظارت رومیزی استفاده می کنند یا برنامه ریزی می کنند. دریابند که آنها فقط می توانند این کار را به روشی متناسب انجام دهند.

به طور کلی ، تصمیم در مورد استفاده از الگوریتم ها به عنوان بخشی از فرایند تصمیم گیری پرسنل احتمالاً می تواند پیامدهای مهمی برای موضوع داشته باشد. عمومی مسئولیت الگوریتمی ، که در این وبلاگ در سال 2017 مورد بحث قرار گرفت. مردم متوجه پیامدهای ادغام الگوریتم ها در انواع سیستم ها هستند. این شامل مواردی است که به معنای واقعی کلمه در زندگی و مرگ هستند – به عنوان مثال مواردی که شامل امنیت و ایمنی هستند – و همچنین مواردی که در زندگی روزمره نسبتاً جزئی مانند استفاده از الگوریتم ها است. برای تعیین اینکه چه تبلیغاتی را بصورت آنلاین مشاهده می کنیم.

بسیاری از دولت ها برای تنظیم این منطقه جدید در حال کار بر روی چارچوب های جدید هستند. به عنوان مثال ، نیوزلند منشور الگوریتم را تهیه کرده است که به گفته آن "تعهد سازمان های دولتی برای مدیریت دقیق نحوه استفاده از الگوریتم ها برای ایجاد تعادل مناسب بین حفظ حریم خصوصی و شفافیت" است. کمیسیون اروپا اعلام کرده است که تجزیه و تحلیل عمیق از شفافیت الگوریتمی را انجام می دهد. پارلمان اروپا قبلاً چارچوبی حاکمیتی را برای پاسخگویی و شفافیت الگوریتمی منتشر کرده است ، که خواستار نظارت نظارتی و پاسخگویی قانونی به بخش خصوصی است ، و همچنین یک رویکرد جامع برای حاکمیت الگوریتمی. هنگامی که اتحادیه اروپا قوانینی را تصویب و تصویب کرد که صریحاً به مسائل کلیدی شفافیت الگوریتمی بپردازند ، احتمالاً در سطح جهانی نیز تأثیر عمده ای خواهند داشت ، همانطور که در حال حاضر با GDPR شروع شده است. .

تصویر ارائه شده توسط Hipsta.space. [19659014] درباره Glyn Moody

Glyn Moody یک روزنامه نگار آزاد است که در مورد حریم خصوصی ، نظارت ، حقوق دیجیتال ، منبع آزاد ، حق چاپ ، می نویسد و صحبت می کند. حق ثبت اختراعات و مسائل مربوط به سیاست های دیجیتالی. وی پوشش استفاده تجاری از اینترنت را در سال 1994 آغاز كرد و اولین مقاله اصلی را در مورد لینوكس نوشت ، كه در اوت 1997 در Wired ظاهر شد. كتاب وی با نام "Rebel Code" اولین و تنها است یک تاریخچه دقیق در مورد ظهور منبع آزاد ، در حالی که کار بعدی او ، "کد دیجیتال زندگی" ، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع محاسبات با ژنتیک می پردازد.

contact tracing coronavirus Covid-19 google Governments healthcare News nhs Open Source preprints Privacy Programming vint cerf آنتی فیلتر برای ویندوز

شواهد بیشتر مبنی بر اینکه مبارزه با همه گیر کورون ویروس نیازی به سازش محرمانه ندارد

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته می 25, 2020

شواهد بیشتر مبنی بر اینکه مبارزه با همه گیر کورون ویروس نیازی به سازش محرمانه ندارد

در چند هفته گذشته ، تمرکز بر استفاده از برنامه های ردیابی مخاطب به عنوان راهی برای خارج کردن ایمن از بن بست ها در سراسر جهان بوده است. سوال اساسی این است که آیا باید از یک معماری متمرکز یا غیر متمرکز استفاده کرد. پس از یک تقسیم بندی مشخص ، توازن کاملاً به سمت دومی تغییر کرده است و تنها با تاخیر اندکی از جمله انگلستان و فرانسه رویکردهای متمرکز باقی مانده است. این یک خبر کاملاً خوب برای حفظ حریم خصوصی است ، زیرا نگهداری اطلاعات در یک مکان ، چه از نظر نشت و چه سوءاستفاده توسط دولتها ، خطرناک تر است. اما این تنها منطقه ای نیست که برخی شاهد ایجاد تنش بین حفاظت از داده ها و مبارزه موثر علیه همه گیر Covid-19 هستیم.

به عنوان مثال ، وینت سرف ، که به عنوان یکی از سازندگان اینترنت شناخته می شود ، اخیراً مقاله ای را برای سایت هندی مدیانامه با عنوان "درس های اینترنت COVID19" نوشت ، که در آن هشدار می دهد: تنوع مقررات حفاظت از داده های عمومی (GDPR) اتحادیه اروپا با نیت خوب در سراسر جهان گسترش یافته است ، اگرچه اجرای برجام عواقب ناخواسته ای را نشان داده است ، از جمله این موارد ممکن است باشد. توانایی به اشتراک گذاری اطلاعات بهداشتی که به پیدا کردن واکسن علیه SARS-COV-2 کمک می کند. با آمدن از گوزن ، این نکته وزن کمی دارد – هرچند باید به خاطر داشت که وی اکنون به عنوان "مدیر ارشد اینترنت" این شرکت توسط Google کار می کند. با توجه به اینكه گوگل به طور طبیعی هر چه كمتر موانع برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات را می خواهد ، هرچه از ماهیت آن برخوردار باشد ، شاید شگفت آور نباشد كه سرف در تلاش است سوال در مورد "عواقب ناخواسته" از GDPR. با این حال ، با توجه به جدی بودن وضعیت coronavirus ، مطمئناً در نظر گرفته می شود كه قانون اتحادیه اروپا تا چه میزان می تواند در تحقیقات تأثیر منفی بگذارد كه می تواند منجر به جستجو شود. واکسن یا بهبود روشهای درمانی برای این بیماری. به طور کلی ، واضح است که اطلاعات علمی در مورد Covid-19 با سرعتی بی سابقه در سراسر جهان در گردش است. دو مورد از بهترین سایتهای انتشار پیش از انتشار – نسخه های سریع انتشار تحقیقات دانشگاه – در حال حاضر حاوی حدود 4000 مقاله مربوط به این بیماری است. این واقعیت که تعداد زیادی در چنین مدت کوتاهی منتشر شده اند نشان می دهد که هیچ مانع بزرگی برای اشتراک اطلاعات وجود ندارد. با این حال ، یک منطقه خاص وجود دارد که GDPR می تواند یک عامل مهم باشد. این جایی است که تحقیقات شامل داده های شخصی در مورد افراد ، با یا بدون عفونت کورو ویروس است. در اتحادیه اروپا ، این اطلاعات به شدت کنترل می شود و به راحتی می توان فهمید که قوانین GDPR می تواند کار مهم را مسدود کند.

برای مثال ، بسیار مهم است كه عوامل مرتبط با مرگ و میر ناشی از كووید 19 را تعیین كنیم: این امر به متخصصان بهداشت این امکان را می دهد تا بفهمند چه كسی بیشترین خطر را دارد و اكتشاف می كند. راه های کاهش مشکلات به منظور شناسایی اثرات ظریف ، استفاده از مجموعه داده ها تا حد امکان مهم است. با این حال ، هرچه مجموعه داده بزرگتر باشد ، خطرات حفظ حریم خصوصی بیشتر خواهد شد ، به ویژه از نظر انتقال داده از مکانی که در آنجا برای تجزیه و تحلیل نگهداری می شود.

مقاله علمی بزرگ توسط گروهی از محققان راهی برای حل این مشکل پیدا کرده است. OpenSAFELY یک بستر تجزیه و تحلیل امن جدید برای سوابق الکترونیکی بهداشت از سیستم ملی بهداشت (NHS) در انگلستان است. این مرکز برای ارائه نتایج سریع در مواقع اضطراری تاج خروس جهانی ایجاد شده است. این امکان را برای تجزیه و تحلیل دقیق بیش از 24 میلیون سوابق مراقبت اولیه NHS با نام مستعار کامل فراهم می کند. نرم افزار اصلی منبع باز است و می تواند به صورت رایگان از GitHub برای بررسی امنیتی ، بررسی علمی ، استفاده مجدد و بازنویسی بارگیری شود. در اینجا ویژگی اصلی سیستم وجود دارد:

OpenSAFELY از یک مدل جدید برای امنیت بیشتر و دسترسی سریع به داده ها استفاده می کند: ما حجم زیادی از داده های بیمار مستعار به طور بالقوه آشکار را به خارج از محیط های امن که توسط نرم افزار پرونده مدیریت می شوند انتقال نمی دهیم. شرکت بهداشت الکترونیک؛ در عوض ، تحلیلگران قابل اعتماد می توانند محاسبات در مقیاس بزرگ را روی سوابق بیمار مستعار زنده در مرکز داده های نرم افزار نرم افزار ضبط سلامت شرکت انجام دهند. بدون کپی کردن داده های اولیه برای استفاده خارجی. درعوض ، فقط نتایج جمع بندی شده توسط محققان قابل مشاهده ، تجزیه و تحلیل و سپس انتشار است. اگرچه ممکن است این یک رویکرد آشکار به نظر برسد ، اما رویکردی نیست که قبلاً در چنین مقیاسی اتخاذ شده باشد. این سند نشان می دهد که می توان آن را با مجموعه داده های دنیای واقعی و به سرعت انجام داد. NHS انگلیس از بعضی جهات غیرمعمول است. این یک سیستم بهداشتی با مرکزیت است که سوابق بهداشتی را در بانکهای اطلاعاتی بزرگ و یکپارچه جمع آوری می کند. اما از جنبه های دیگر ، رویکرد OpenSAFELY باید در همه جا قابل اجرا باشد: این امر به سادگی به شرکتهایی که نرم افزار مدیریت داده های بهداشتی را می نویسند ، نیاز دارد تا رابط هایی را برای محققان فراهم کنند. آنها می توانند یک تجزیه و تحلیل کنترل شده بر روی پایگاه داده ها انجام دهند. سپس می توان آنها را با سایر نتایج استخراج و ترکیب کرد. عمومی ترین نکته این است که حریم خصوصی را می توان در حین انجام تحقیقات اساسی رعایت کرد. برای یافتن رویکردهای جایگزین ، صرفاً به تفکر ابتکاری نیاز دارد. خطر بزرگ این است که دولت ها – و مشاغل – در تلاشند تا از وضعیت وخیم فعلی سوء استفاده کنند و خواستار حفاظت از داده ها با هدف احتمالی ترغیب پیشرفت های سریعتر پزشکی شوند. فعالان حفظ حریم خصوصی باید روشن باشند که این به هیچ وجه لازم نیست ، همانطور که توسط برنامه های جستجوی تماس غیرمتمرکز و پروژه جدید OpenSAFELY نشان داده شده است. تصویر برجسته از پل فلانری.

درباره Glyn Moody

Glyn Moody یک روزنامه نگار آزاد که درباره حریم شخصی ، نظارت ، حقوق دیجیتال ، متن باز ، حق چاپ ، حق چاپ ، می نویسد و صحبت می کند. و سیاست های کلی مربوط به فناوری دیجیتال. وی شروع به پوشش استفاده از اینترنت تجاری در سال 1994 کرد و اولین فیلم سینمایی عمومی را در لینوکس نوشت ، که در اوت 1997 در Wired ظاهر شد. کتاب او "کد Rebel" ، اولین و تنها است تاریخچه دقیق ظهور منبع آزاد. در حالی که اثر بعدی وی ، "کد زندگی دیجیتال" ، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع انفورماتیک با ژنتیک می پردازد.

Apple bluetooth coronavirus Covid-19 EU google Governments max schrems News Open Source Privacy Programming آنتی فیلتر برای ویندوز

بهترین روش برای ایجاد برنامه های ردیابی مبتنی بر بلوتوث برای فرار از قفل های همه گیر چیست؟

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته آوریل 24, 2020

بهترین روش برای ایجاد برنامه های ردیابی مبتنی بر بلوتوث برای فرار از قفل های همه گیر چیست؟

همزمان با ادامه بیماری همه گیر کروناویروس ، دولت ها در سراسر جهان به طرز ناامیدی سعی در یافتن راهی برای کاهش انسدادهای فعلی بدون ایجاد موج های گسترده عفونت Covid-19 می کنند. این اجماع گسترده وجود دارد که یک عامل امیدوار کننده از هر طرح ، استفاده از برنامه های ترسیم است. همانطور که این وبلاگ در ماه مارس نوشت ، ایده این است که افراد برای پیگیری عزیزان فیزیکی خود ، نرم افزاری را روی تلفن های هوشمند خود نصب کنند. اگر شخصی به Covid-19 آلوده باشد ، پیامی برای افراد نزدیک به آنها ارسال می شود تا به آنها هشدار دهند. این اجماع تا یک پذیرش عمومی گسترش می یابد که تنها فناوری عملی برای انجام این کار ، استفاده از سیگنال های بلوتوث است. با وجود این توافق کلی ، زمینه ای وجود دارد که یک استدلال عمده در آن ایجاد می شود: در مورد بهترین راه برای محافظت از حریم شخصی مردم هنگام استفاده از این برنامه ها.

همانطور که در آخرین پست اخیر اشاره شد ، ردیابی نزدیکی پان اروپا با حفظ حریم خصوصی (PEPP-PT) بسیار امیدوارکننده به نظر می رسید. اما از آن زمان ، شک و تردیدها ظهور کرده اند. به عنوان مثال ، مردم متوجه شده اند که گزینه ای برای استفاده از رویکرد غیر متمرکز به سکوت برداشته شده است. برخی از دولتها قبلاً اعلام كردند كه آنها در چارچوب آن بنا می كنند ، به ویژه فرانسه و آلمان. با این حال ، انتقاد از PEPP-PT افزایش یافته است. نامه سرگشاده دهها محقق برتر بسیار مهم بود:

برخی کشورها به دنبال ساختن سیستمهایی هستند که بتواند به آنها امکان دسترسی و پردازش این نمودار اجتماعی را بدهد. از طرف دیگر ، سیستمهای بسیار غیرمتمرکز هیچ نهاد جداگانه ای ندارند که بتوانند همه چیز را در مورد نمودار اجتماعی بیاموزند. در چنین سیستم هایی ، تطابق بین کاربرانی که این بیماری را دارند و کسانی که آن را ندارند ، از طریق تلفن های کاربران غیر عفونی تا حد امکان به طور ناشناس انجام می شود ، در حالی که اطلاعات مربوط به کاربران غیر عفونی به هیچ وجه آشکار نشده است. شک در مورد PEPP-PT ، یک رویکرد جایگزین کاملاً غیرمتمرکز به نام DP3T ظاهر شد. این حمایت قبلاً توسط برخی دولتها صورت گرفته است ، به عنوان مثال اسپانیا ، سوئیس و اتریش. حرکت از اتریش تا حدودی ناشی از تحلیلی است که توسط Max Schrems و سازمان او NOYB درباره برنامه رسمی موجود صلیب سرخ اتریش انجام شده است. اگرچه به طور کلی تحت تأثیر رویکرد این نرم افزار تحت تأثیر قرار گرفته است ، NOYB 25 توصیه در مورد راه های بهبود آن ، از جمله تصویب DP3T ارائه داد. کشورهای دیگر – به عنوان مثال ایتالیا – هنوز در فکر چگونگی پیشرفت برنامه بلوتوث هستند. دولت ایتالیا اعلام کرده است که به هر شکلی که باشد ، کد تحت مجوز منبع آزاد منتشر می شود. در این میان تحولات مهم دیگری نیز رخ داده است. به عنوان مثال ، اپل و گوگل اعلام كردند كه آنها در فن آوری ردیابی مبتنی بر بلوتوث همکاری می كنند:

اپل و Google راه حل كامل را ارائه می دهند كه شامل رابط های برنامه نویسی برنامه (API) و فن آوری سیستم عامل برای فعال کردن ردیابی مخاطب. با توجه به ضرورت ، برنامه اجرای این راه حل دو مرحله ای و در عین حال حفظ محافظت های قوی برای حفظ حریم شخصی کاربران است. به نظر می رسد که تعهد شرکتها نسبت به محرمانه بودن ، برای برخی دولتها بیش از حد قوی است. فرانسه از اپل و گوگل خواسته است كه قوانین حریم خصوصی را تضعیف كنند. به همین ترتیب ، در انگلیس ، این دو شرکت از حمایت از برنامه ردیابی دولت امتناع ورزند ، زیرا از حریم شخصی کافی محافظت نمی کنند. علیرغم این انتقادها ، خدمات بهداشتی ملی انگلیس با استفاده از برنامه خود ، که اطلاعات را در یک پایگاه داده متمرکز ذخیره می کند ، رو به جلو است. سوء ظن در مورد آنچه دولت انگلیس با داده های ردیابی انجام خواهد داد با یک سند بیرون درز تقویت شده است که نشان می دهد وزیران ممکن است گزینه سفارش "ناشناس ماندن" از افرادی که از این برنامه استفاده می کنند – داشته باشند. به سختی منبع اعتماد به نفس نیست نحوه تبدیل برنامه های کاربردی موبایل اصلی در پردازش Covid-19 با سیل اسناد و ابتکارات کمیسیون اروپا نشان داده شده است. این شامل توصیه ای برای پشتیبانی از راهبردهای خروج از قفل با استفاده از برنامه های تلفن هوشمند است. یک رویکرد اتحادیه اروپا برای نوشتن برنامه های موثر برای ردیابی مخاطب برای حمایت از برداشته شدن تدریجی اقدامات مهار ، و ایجاد "جعبه ابزار مشترک اروپایی" برای این برنامه ها. کمیسیون اروپا کاملاً آگاه است که حریم خصوصی حائز اهمیت است و دستورالعمل هایی را برای اطمینان از رعایت کامل محافظت از داده ها برای برنامه های همه گیر منتشر کرده است:

این سند عملکرد و الزامات مورد نیاز برنامه ها را تعریف می کند. با توجه به حصول اطمینان از رعایت حریم شخصی اتحادیه اروپا و محافظت از داده های شخصی در ایالات متحده ، بحث در مورد پیامدهای حریم خصوصی ردیابی برنامه اهمیت کمتری داشته است. با این حال ، سناتور جاش هاولی از مدیران عامل گوگل و اپل خواست كه شخصاً مسئول محافظت از حریم شخصی کاربران نرم افزار ردیابی Covid-19 از هر دو شرکت باشند.

در کنار همه این تلاش های قابل ستایش برای بکارگیری فناوری برای مقابله با عفونت های کورو ویروس در ضمن محافظت از حریم خصوصی ، باید توجه داشت که مجرمان نیز از افزایش آگاهی عمومی در مورد این ایده بهره می گیرند. استفاده از تلفن های هوشمند برای هشدار دادن به مردم در مورد خطرات عفونت. مطابق WJLA ، پیام های متنی گمراه کننده با این پیام ارسال می شوند:

شخصی که با شما تماس گرفته است ، مثبت را آزمایش کرده یا علائم COVID-19 را نشان داده است و توصیه می کند که خودتان را جدا کنید / آزمایش می شود

سپس پیوندی را اضافه می کند که در آن افراد ظاهراً می توانند اطلاعات بیشتری کسب کنند ، اما برای اهداف مضر استفاده می شود. علاوه بر اینکه از قربانیان این کلاهبرداری ها ناراضی نیستید ، ظاهر این پیام ها برای کل ایده برای یافتن برنامه ها خبر بسیار بدی است زیرا افراد کمتر از آنها استفاده می کنند اعتماد کنید تا مبادا دروغ باشند.

About Glyn Moody

Glyn Moody یک روزنامه نگار مستقل است که در مورد حریم خصوصی ، نظارت ، حقوق دیجیتال ، متن باز ، حق چاپ می نویسد و صحبت می کند. نویسنده ، ثبت اختراعات و مسائل مربوط به سیاست های مربوط به فناوری دیجیتال وی شروع به پوشش استفاده تجاری از اینترنت در سال 1994 کرد و اولین فیلم سینمایی عمومی را در لینوکس نوشت ، که در آگوست 1997 در Wired ظاهر شد. کتاب او با نام "Rebel Code" اولین و تنها است تاریخچه دقیق ظهور منبع آزاد. در حالی که اثر بعدی وی ، "کد زندگی دیجیتال" ، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع انفورماتیک با ژنتیک می پردازد.

bluetooth coronavirus Covid-19 EU gdpr Governments max schrems News Open Source Privacy singapore smartphone Surveillance آنتی فیلتر برای ویندوز

چگونه می توان از حریم شخصی هنگام بحرانی مانند Covid-19 ، که "نظارت بهداشتی" در سراسر جهان رو به افزایش است ، محافظت کنیم؟

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته آوریل 2, 2020

چگونه می توان از حریم شخصی هنگام بحرانی مانند Covid-19 ، که "نظارت بهداشتی" در سراسر جهان رو به افزایش است ، محافظت کنیم؟

چند هفته پیش ، این وبلاگ در مورد استفاده از تلفن های هوشمند برای ردیابی افراد بحث کرد ، بنابراین ردیابی مخاطب می تواند برای کند کردن گسترش Covid-19 انجام شود. دو هفته زمان طولانی در صورت بروز بیماری همه گیر است. اندکی پس از آن ، مشخص شد که بسیاری از کشورها در حال پیشروی بودند و از موقعیت مکانی تلفن های هوشمند استفاده می کردند تا تأیید کنند که افراد قرنطینه شده در خانه می مانند و مردم در جمع مردم جمع نمی شوند. کشورهایی که این رویکرد را اتخاذ می کنند کانادا ، لهستان ، تایوان و اتحادیه اروپا هستند. در چند روز گذشته ، بسیاری از دولت های دیگر به ما پیوستند ، از جمله دولت های اکوادور ، انگلستان ، سنگاپور ، اسرائیل ، روسیه ، پاکستان ، کنیا ، بلغارستان ، آفریقای جنوبی و فرانسه. این تشدید حیرت آور مردم را به بزرگترین خطر در اینجا هشدار داده است: این که اورژانس کرونور ویروس برای معرفی نظارت دائمی اضافی و لغو محافظت از حریم شخصی به سختی مورد استفاده قرار می گیرد.

در حال حاضر ، قانون اضطراری اختیارات بی سابقه ای را به دولت ها می دهد. در انگلستان ، قانون كروناویروس مصوب اخیراً به تصویب وزیران ، شوراهای محلی ، پلیس و متخصصان مراقبت های بهداشتی ، قدرتهای لازم برای مبارزه با Covid-19 را كه عواقب جدی برای آزادیهای مدنی دارند ، افزود. این قانون به مدت دو سال قابل اجرا خواهد بود ، هر شش ماه توسط پارلمان انگلیس اصلاح می شود. مجارستان حتی فراتر رفته است و قانونی را تصویب می کند که به نخست وزیر این کشور ، ویکتور اوربان ، حق فرماندهی با فرمان را می دهد و پارلمان را به کلی دور می کند. برخلاف قوانین انگلیس ، قانون مجارستان محدودیتی برای این اختیارات تعیین نمی کند. این قانون همچنین مجازات زندان تا پنج سال را برای "اقداماتی که مانع از انتشار ویروس یا انتشار اطلاعات دروغین می شود که می تواند باعث آزار مردم یا جلوگیری از مبارزه با ویروس شود" را در نظر گرفته است. بخشی از مشکل این است که حتی محکم ترین مدافعان حریم خصوصی و حقوق بشر می دانند که اینها شرایط استثنایی است و می تواند وجود داشته باشد برای برنامه ریزی اقدامات استثنایی برای مقابله با بیماری همه گیر و محدود کردن تعداد کشته شدگان. مقررات مهم بیانگر این است که این اختیارات اضطراری باید حداقل لازم را داشته باشند و باید پس از پایان بحران ، آنها را به کلی رفع کرد. برخی هشدار می دهند که حفاظت بیش از حد از حریم خصوصی در این دوره حتی می تواند به حریم خصوصی آسیب برساند:

اگر دغدغه حریم خصوصی ما از اقدامات فوری سیاسی به نام نظارت بر بهداشت عمومی جلوگیری کند ، مردم مرگ های اضافی را به خود حفظ حریم خصوصی نسبت می دهد. مردم از ارزش گذاری حریم خصوصی به عنوان یک کالای متوقف جلوگیری می کنند ، و هرگونه تعهدی در مورد حفظ آن ، قدیمی تر خواهد شد.

در این زمینه ، سازمان حقوق دیجیتال Access Now "توصیه های مربوط به حفظ حریم خصوصی و محافظت از داده ها در مبارزه با COVID-19" را منتشر کرده است. . در این مقاله خلاصه ای از آنچه در این زمینه به سرعت در حال تحول است ، همراه با مطالعات موردی و توصیه های خاص برای کمک به دولت ها برای حل مشکلات بهداشت عمومی و در عین حال اطمینان از رعایت حقوق افراد ، ارائه می دهد. . به طور کلی ، توصیه های آن مشابه موارد پیشنهادی EFF از چند هفته پیش است. دومی درخواست کرد که هرگونه تعرض به حریم شخصی ضروری و متناسب باشد؛ جمع آوری داده ها باید مبتنی بر علم باشد نه بر تعصب. پس از کنترل همه گیر ، رویکردهای نظارت اضطراری باید لغو شوند. استفاده از "داده های بزرگ" برای ردیابی شیوع ویروس ها باید به طور واضح برای مردم توضیح داده شود. و برای اینکه دولتها اطمینان حاصل کنند که ضمانتهای مربوط به فرآیند رعایت می شوند.

در اتحادیه اروپا ، GDPR یک مورد مهم دیگر است. Max Schrems و سازمان او noyb.eu تجزیه و تحلیل مقدماتی از حداقل نیازهای GDPR را هنگام استفاده از آن برای ردیابی افرادی که از برنامه های تلفن های هوشمند استفاده می کنند ، تهیه کرده اند. این برنامه همچنین حاوی لیست مفیدی از پروژه ها در سراسر جهان است که از داده های شخصی برای مبارزه با coronaviruses استفاده می کنند.

همانطور که در سند noyb.eu تصریح شده است ، نظارت بر جمعیت با استفاده از داده های شبکه تلفن همراه کاربرد چندانی ندارد زیرا به اندازه کافی دقیق نیست. به مردم بگویید که آیا آنها نزدیک به یک فرد آلوده بوده اند یا خیر. درعوض ، این برنامه بر استفاده از فناوری های کوتاه برد مانند بلوتوث ، WiFi و NFC متمرکز است. این دقیقاً رویکردی است که توسط برنامه جدید دولت سنگاپور به نام TraceTogether انجام شده است. این شبیه به موردی است که قبلاً در این وبلاگ مورد بحث قرار گرفته است ، اما این شایستگی دارد که هم اکنون در دسترس باشد:

TraceTogether از سیگنال های بلوتوث برای تعیین اینکه آیا در مجاورت کاربر دیگری TraceTogether هستید استفاده می کند. داده های نزدیکی بلوتوث شما فقط در تلفن شما رمزگذاری و ذخیره می شود. وزارت بهداشت (وزارت بهداشت) از شما خواسته است در صورت لزوم برای ردیابی مخاطب ، داده ها را بارگیری کنید.

اگر با پرونده COVID-19 در تماس تنگاتنگی بوده اید ، TraceTogether به وزارت بهداشت اجازه می دهد تا سریعتر با شما تماس بگیرد ، تا به شما مشاوره دهد. وزارت بهداشت سنگاپور قصد دارد کد منبع را باز کند تا دیگران بتوانند از آن استفاده کنند و از آن استفاده کنند. پروژه جدید قابلیت ردیابی نزدیکی پان اروپایی با حفظ محرمانه (PEPP-PT) رویکردی مشابه را اتخاذ می کند و همچنین منبع باز است. باز کردن کد از این طریق خبر خوبی است ، زیرا می تواند برنامه نویسان دیگر را قادر سازد ایده هایی را برای محافظت بیشتر از حریم خصوصی ، مانند این یکی ، به زبان آلمانی اجرا کنند. پیشرفت اساسی استفاده از یک شناسه موقت برای کاربران است نه یک شناسه ثابت. هنگامی که کاربر در نزدیکی کاربر دیگری از برنامه قرار دارد ، این دو تلفن هوشمند دو شناسه موقت را ذخیره می کنند. اگر یکی از کاربران آلوده باشد ، تلفن هوشمند شناسه های ناشناس که اخیراً در سرور مرکزی با آن روبرو شده اند را بارگیری می کند ، که می تواند در این صورت به صاحبان تلفن های هوشمند مربوطه هشدار دهد ، بدون اینکه اطلاعات شخصی در مورد آنها داشته باشد ، با استفاده از این که به آن نشانه فشار گفته می شود. [19659002] همانطور که یووال نوح هاری به تازگی نوشت: "ما می توانیم از سلامت خود محافظت کنیم و همه گیر کرو ویروس را نه با ایجاد رژیم های نظارت بر تمامیت خواهانه ، بلکه با توانمندسازی متوقف کنیم. شهروندان

تصویر ارائه شده توسط fernandozhiminaicela.

درباره Glyn Moody

Glyn Moody یک روزنامه نگار آزاد است که در مورد حریم شخصی ، نظارت ، دیجیتال می نویسد و صحبت می کند. حقوق ، منبع باز ، حق چاپ ، حق ثبت اختراعات و موضوعات سیاست مربوط به فناوری دیجیتال. وی شروع به پوشش استفاده تجاری از اینترنت در سال 1994 کرد و اولین فیلم سینمایی عمومی را در لینوکس نوشت ، که در آگوست 1997 در Wired ظاهر شد. کتاب او با نام "Rebel Code" اولین و تنها است تاریخچه دقیق ظهور منبع آزاد. در حالی که اثر بعدی وی ، "کد زندگی دیجیتال" ، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع انفورماتیک با ژنتیک می پردازد.

china coronavirus Covid-19 denmark Facebook france gdpr germany google Governments News Open Source Privacy Programming smartphone south korea آنتی فیلتر برای ویندوز

با گسترش Covid-19 در سراسر جهان ، ایده استفاده از تلفن های هوشمند برای ردیابی همه و پیدا کردن مخاطبین آسان تر است.

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته مارس 20, 2020

با گسترش Covid-19 در سراسر جهان ، ایده استفاده از تلفن های هوشمند برای ردیابی همه و پیدا کردن مخاطبین آسان تر است.

به نظر می رسد فوق العاده است که فقط یک ماه پیش بود که این وبلاگ در مورد coronavirus جدید بنام Covid-19 نوشت. در آن زمان هنوز مشخص نبود که آیا این موضوع به یک بیماری همه گیر تبدیل می شود یا خیر. اکنون شکی نیست. همانطور که این وبلاگ گزارش داده است ، Covid-19 در چین آغاز شده است و مقامات برای کنترل آن طیف وسیعی از اقدامات دقیق را اعمال کرده اند که بسیاری از آنها تأثیر منفی بر حفظ حریم خصوصی داشته اند. سوالی که پرسیده می شد این بود که آیا سایر کشورها هنگام برخورد با کورو ویروس ها همین تکنیک ها را قبول می کنند یا خیر. جوابها شروع می شود.

به عنوان مثال ، در كره جنوبی ، دولت "دستورالعمل های ایمنی" را برای شهروندان خود می فرستد ، و آنها را نسبت به موارد جدید كروناویروس هشدار می دهد. برخی از این اطلاعات شامل اطلاعات دقیق شخصی است ، همانطور که گاردین گزارش می دهد:

"یک زن در دهه شصت اخیراً آزمایش مثبتی را پشت سر گذاشته است" ، یک متن معمولی می خواند: "روی پیوند مکانها کلیک کنید او قبل از بستری در بیمارستان وی دیدار کرده است. " با کلیک بر روی پیوند ، کاربر به وب سایت یک دفتر منطقه دسترسی پیدا می کند که مکان هایی را که بیمار قبل از انجام آزمایش مثبت از وی بازدید کرده بود ، لیست می کند. این هشدارها به عنوان پایه ای برای برنامه های تلفن های هوشمند استفاده می شود که نمایشگرهای بصری از کجا بیماران Covid-19 را در اختیار شما قرار می دهد و کاربران نزدیک به آنها چقدر نزدیک بودند. در حالی که این به افراد کمک می کند تا در معرض خطر بودن خود را تعیین کنند ، اما اغلب به این معنی است که می توان هویت فرد را نیز مشخص کرد.

در اتحادیه اروپا ، مقررات مربوط به حمایت از داده های عمومی (GDPR) ، مسائل پیچیده است ، که کنترل های دقیقی در مورد نحوه جمع آوری و استفاده از داده های شخصی ، حتی در طول همه گیری ها ، قرار می دهد. برای کمک به شرکت ها برای حل این مشکل ، آژانس های ملی حفاظت از داده ها مشاوره هایی را منتشر کرده اند ، به عنوان مثال در ایرلند ، دانمارک و فرانسه ، که به کارفرمایان هشدار می دهد که مانند موارد زیر اقدام نکنند: [19659002قرائتاجباریدمایبدنهرکارمند/کارآفرین/بازدیدکنندهکهروزانهبهمدیریتآنهاارسالمیشود

یا مجموعه سوابق پزشکی یا پرسشنامه های کلیه کارمندان / پیمانکاران. رویکرد اصلی مبارزه با بیماری اپیدمی کوراو ویروس استفاده از فناوری دیجیتالی برای ردیابی مخاطب است: هر کسی را که با شخصی که با آن تشخیص داده شده از کرونا ویروس پیدا کرده است ، در تماس نزدیک پیدا کنید. در صورت لزوم قابل آزمایش و قرنطینه است. تیمی از متخصصان تحقیقات پزشکی و زیست پزشکی از دانشگاه آکسفورد یک سیستم جستجوی تماس با استفاده از تلفن هوشمند را پیشنهاد کردند. افراد برنامه را بر روی تلفن خود نصب می کنند و در صورت آلوده شدن ، از آن برای اطلاع رسانی به سرویس مرکزی استفاده می کنند ، و سپس کاربران دیگر برنامه را که در مجاورت آنها هشدار می دهند هشدار می دهد. فرد تازه آلوده این تیم تشخیص می دهد که اگر این رویکرد اخلاقی باشد ، حفظ حریم خصوصی یک مسئله اساسی است. اپیدمیولوژیستهای آلمانی در همین راستا فکر می کنند. یک راه اندازی آلمانی در حال حاضر روی یک برنامه مشابه کار می کند. اما نگرانی سنتی آلمان برای حفظ حریم خصوصی بدان معنی است که بسیاری از آنها نسبت به این حرکات احتیاط دارند. از طرف دیگر ، دولت بلژیک هیچ صلاحیتی ندارد و قصد دارد از داده هایی که توسط ارائه دهندگان مخابراتی ارائه می شود برای ردیابی افراد استفاده کند. اسرائیل همچنین به تازگی تجزیه و تحلیل گنجینه مخفی داده های تلفنی را برای شناسایی افراد نزدیک به افراد آلوده مجاز کرده است.

مانند آلمان ، خطر ابتلا به آزادی شخصی یک مشکل اساسی در ایالات متحده است. بنیاد الکترونیکی مرزی ادعا می کند:

تلاش های ویژه آژانس های بهداشت عمومی برای مقابله با شیوع COVID-19 ضروری است. در دنیای دیجیتالی ، مانند دنیای بدنی ، سیاست های عمومی باید منعکس کننده تعادل بین کالاهای عمومی و آزادی های مدنی باشد تا از سلامت و امنیت جامعه ما در برابر بیماری های واگیر محافظت شود.

گوگل و فیس بوک ایده تجزیه و تحلیل حرکات جمعی میلیون ها نفر از کاربران خود را برای کمک به الگوی گسترش کروناویروس در نظر گرفته اند. ایده این است که داده های جمع آوری شده و ناشناس از تلفن های هوشمند در سازمان های دولتی به اشتراک گذاشته شود. طبیعتاً ، انبوه بودن داده های ارائه شده نگرانی هایی را ایجاد می کند ، زیرا به راحتی اجازه می دهد تا مقامات در صورت دسترسی جزئیات بیش از حد ، همه را دنبال کنند.

یک پروژه منبع باز به نام CoEpi وجود دارد – جامعه اپیدمیولوژی در عمل – که تلاش می کند ردیابی مخاطبین دیجیتالی را در حالی که تلاش های جدی برای محافظت از حریم خصوصی انجام می دهد ، فعال کند. به عنوان مثال ، برنامه CoEpi هنگام به اشتراک گذاشتن داده های حساس از شما درخواست اجازه می کند و داده های خصوصی فقط در صورت عدم رضایت کاربر به اشتراک گذاشته می شوند. در این شرایط ، سیستم به گونه ای طراحی شده است که فقط می تواند حداقل اطلاعات لازم را فاش کند ، به گونه ای که هویت واقعی شرکت کنندگان داوطلب "حداکثر" پنهان باشد:

سرور وجود خواهد داشت. اصلی قابل دسترسی عمومی که توسط انجمن CoEpi برای مدیریت ثبت برنامه های جدید ، علائم و گزارش های آزمایش و غیره مدیریت می شود. این سرور سعی خواهد کرد هیچ یک از [personally identifiable information] افراد را حفظ نکند. آدرس های IP مشتری در یک بانک اطلاعاتی ذخیره نمی شوند و برای ثبت پرونده ها برای طولانی تر از حد لازم ذخیره نمی شوند. شماره تلفن و آدرس پست الکترونیکی به هیچ وجه با کاربر در ارتباط نخواهد بود. "حساب کاربری" در سرور با نام های کاربری و کلمه عبور وجود نخواهد داشت: اگر شخصی تلفن جدیدی بدست آورد ، مجبور است مجدداً همه آنها را ثبت کند دفعه بعد که با او تماس برقرار کنید این یک نشانه امید است که فناوری دیجیتال می تواند برای ردیابی مخاطب مورد استفاده قرار گیرد بدون اینکه افراد مجبور شوند از تمام حریم شخصی خود صرفنظر کنند بیشتر تردید است که آیا دولتها مایل به دستیابی به این توازن هستند.

تصویر برجسته جان اینگل.

درباره Glyn Moody

Glyn Moody یک روزنامه نگار آزاد است که در مورد حریم خصوصی ، نظارت ، حقوق دیجیتال ، منبع باز ، حق چاپ ، حق ثبت اختراع و سیاست های مربوط به فن آوری دیجیتال می نویسد و صحبت می کند. وی شروع به پوشش استفاده تجاری از اینترنت در سال 1994 کرد و اولین فیلم سینمایی عمومی را در لینوکس نوشت ، که در اوت 1997 در Wired ظاهر شد. کتاب او با نام "Rebel Code" اولین و تنها است تاریخچه دقیق ظهور منبع آزاد. در حالی که اثر بعدی وی ، "کد زندگی دیجیتال" ، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع انفورماتیک با ژنتیک می پردازد.