دسته: rtb

advertising chrome cma EU Facebook General Privacy News google Governments mark zuckerberg micro-targeting open web privacy sandbox rtb Social Media Surveillance w3c آنتی فیلتر برای ویندوز

چگونه بحث در کنسرسیوم شبکه جهانی وب می تواند تلاش ها برای تقویت حریم خصوصی را تضعیف کند – وبلاگ PIA VPN

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته آگوست 6, 2021

چگونه بحث در کنسرسیوم شبکه جهانی وب می تواند تلاش ها برای تقویت حریم خصوصی را تضعیف کند – وبلاگ PIA VPN

یکی از مطمئن ترین نشانه هایی که نشان می دهد حریم خصوصی به یک عامل اصلی در دنیای آنلاین تبدیل شده است ، تلاش شرکت های بزرگ اینترنتی برای تظاهر به ارزش آن است. مارک زاکربرگ اعلام کرد که "آینده خصوصی است" ، در حالی که گوگل نوشت که "حریم خصوصی برای ما بسیار مهم است". به عنوان بخشی از این تلاش برای پرش به سمت حریم خصوصی ، گوگل "Sandbox حریم خصوصی" خود را اعلام کرد. این اساساً کوکی های شخص ثالث را در مرورگر کروم گوگل مسدود کرده و مجموعه جدیدی از ابزارها را جایگزین آنها می کند که به گفته گوگل از حریم خصوصی بهتر محافظت می کند. اما چند هفته قبل از این پست وبلاگ ، برنامه های گوگل با بیانیه مطبوعاتی اداره رقابت و بازارهای انگلستان (CMA) متزلزل شد ، که تلاش می کند "رقابت را به نفع مصرف کنندگان در داخل و خارج از انگلستان ارتقا دهد". . این اعلامیه نشان داد که CMA تحقیقات خود را در مورد پیشنهادات Google برای حذف کوکی های شخص ثالث از Chrome آغاز کرده است. در نتیجه این چرخش غیرمنتظره از رویدادها ، به نظر می رسد که گوگل ترمز را روی Sandbox حریم خصوصی گذاشته است: اکنون می گوید "روشن شده است که زمان بیشتری در اکوسیستم طول می کشد تا درست شود". در واقع ، در پشت صحنه بسیار بیشتر از کند کردن کمی کارها در جریان است. CMA انگلستان تقریباً درگیر این پروژه است:

CMA باید در طراحی و توسعه پیشنهادات سندباکس حریم خصوصی Google نقش داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که رقابت را مخدوش نمی کند. CMA اکنون در حال پذیرش یا عدم پذیرش تعهدات گوگل است. در صورت پذیرش ، تعهدات از نظر قانونی لازم الاجرا خواهند بود.

در حالی که تعهدات جدید گوگل در درجه اول نگرانی های مربوط به رقابت انگلستان را برطرف می کند ، CMA به درستی اشاره می کند که "به احتمال زیاد پیامدهایی برای اجرای جهانی پیشنهادها دارد. سندباکس حریم خصوصی Google". مانند GDPR اتحادیه اروپا ، ماهیت جهانی حریم خصوصی مشهود است.

در اولین بیانیه مطبوعاتی ذکر شده است که CMA پس از دریافت شکایت از گروهی که خود را "بازاریاب" برای وب باز نامیده اند ، اقدام کرده است. در کنار "محرمانه بودن" ، "باز" کلمه دیگری است که به طور گسترده مورد سوء استفاده قرار می گیرد. در وب سایت این سازمان آمده است: "بازاریابان برای یک وب باز یک هدف مشترک دارند که وب را به عنوان یک بستر باز برای تجربیات متنوع و غنی ارائه شده توسط چندین حزب حفظ کنند." اما این در مورد باز بودن نیست ، که یک مسئله فنی با استانداردهای فناوری اطلاعات است ، بلکه مبارزه با سلطه گوگل در بازار تبلیغات آنلاین است. این قطعاً یک مشکل است – موضوعی که این سایت سالها پیش درباره آن نوشت.

همچنین در مورد دفاع از تبلیغ کنندگان و استفاده آنها از تبلیغات نظارتی – "تبلیغات به وب باز می شود ،" بخش دیگری می گوید. اما تبلیغات به "وب باز" ، که مجموعه ای از استانداردهای فنی غیر اختصاصی است ، کمک نمی کند. تبلیغات بخش اعظم وب رایگان را تأمین می کند ، اما این عمدتا یک تصادف تاریخی است ، نتیجه ای که نشان می دهد اینترنت در دهه 1990 تجارت را پذیرفته است. در واقع ، امروزه یک تغییر عمده از مطالب پشتیبانی شده از تبلیغات به اشتراکهای تحت کنترل دیوار پرداخت وجود دارد. این بدان معنا نیست که این تبلیغات مشکل ساز است: همانطور که این وبلاگ مدتی است اشاره کرده است ، آنچه که در پی ردیابی آن مضر است ، پشتیبانی و استفاده از تبلیغات با هدف خرد که از طریق حراج های زمان واقعی ارائه می شود. جایگزین هایی وجود دارند که کاملاً کار می کنند ، اما با توجه به سرمایه گذاری هنگفت آن در فناوری های نظارتی ، برای صنعت تبلیغات جذاب نیستند.

حمله Marketers For An Open Web به گوگل تنها به شکایت آن از CMA محدود نمی شود. یک مقاله غنی و جذاب توسط ایسی لاپوفسکی در مورد پروتکل نشان می دهد که مدیر گروه ، جیمز روزول ، در برخی از مباحثی که تحت رهبری کنسرسیوم شبکه جهانی وب (W3C) ، یکی از موسسات پیشرو در جهان برای تعیین استانداردهای جدید آنلاین ، بسیار فعال شده است. . بر اساس گزارش لاپوفسکی ، روسول نه تنها در مورد Sandbox حریم خصوصی گوگل نگرانی هایی دارد ، زیرا می تواند به چگونگی تقویت کنترل Google در صنعت تبلیغات آنلاین نیز توجیه شود ، بلکه در مورد سایر بازیگران اصلی تولید کننده مرورگرها – شرکت هایی مانند اپل و مایکروسافت . با این حال:

مهندسان و حامیان حریم خصوصی که مدتهاست منطقه W3C را اشغال کرده اند قانع نشده اند. آنها می گویند W3C تحت محاصره ای قرار گرفته است که مانع ایجاد مرورگرها در حفاظت از حریم خصوصی مهم برای همه کاربران وب می شود. پیت اسنایدر ، مدیر حفظ حریم خصوصی در Brave ، می گوید: "آنها از اصطلاحات بدبینانه ای مانند" ما اینجا هستیم تا از انتخاب کاربر محافظت کنیم "یا" ما اینجا هستیم برای محافظت از وب باز "یا ، صادقانه بگوییم ، مزخرفاتی از این قبیل". مرورگر ضد ردیابی "آنها برای کند کردن حفاظت از حریم خصوصی که مرورگرها ایجاد می کنند ، هستند. برای تثبیت موقعیت فناوریهای موجود که به حریم خصوصی حمله می کنند.

این خطر واقعی در اینجا است. تحت عنوان به چالش کشیدن غول های اینترنتی ، یک دوگانگی کاذب بین حریم خصوصی و رقابت ایجاد می شود تا تلاشها برای اجرای استانداردهای جدید م effectiveثر که حفاظت از داده ها را در مرورگرها و جاهای دیگر تأیید می کند ، خنثی کند. در واقع ، جلوگیری از ردیابی همه مشاغل به صورت آنلاین باعث افزایش حریم خصوصی و رقابت می شود. مقاله پروتکل به وضوح نشان می دهد که بحث های مربوط به حریم خصوصی اکنون آنقدر داغ و گیج کننده است که برخی از سیاستگذاران ممکن است از تلاش برای یافتن بهترین راه دست بردارند و به سادگی وضعیت موجود را رها کنند ، جایی که بقیه هستند. خط بی وقفه و تهاجمی ردیابی می شود – دقیقاً همان صنعت تبلیغات می خواهد استثنا می تواند اتحادیه اروپا باشد ، که با به رسمیت شناخته شدن جهانی GDPR به عنوان استاندارد طلا برای حفاظت از داده ها تقویت شده است. همانطور که در مقاله قبلی اشاره شد ، در حال حاضر در اروپا فراخوانی برای تبلیغات هدفمند خرد یا حتی ممنوع اعلام شده است.

تصویر ارائه شده توسط trainer24.

belgium cjeu dpc france ftc gdpr General Privacy News Governments iab iccl ireland johnny ryan netherlands rtb Social Media Surveillance US آنتی فیلتر برای ویندوز

تلاش های متعدد اروپایی برای افزایش حریم خصوصی آنلاین احتمالاً تأثیر جهانی دارد – اخبار حریم خصوصی آنلاین توسط دسترسی خصوصی به اینترنت VPN

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته جولای 11, 2021

تلاش های متعدد اروپایی برای افزایش حریم خصوصی آنلاین احتمالاً تأثیر جهانی دارد – اخبار حریم خصوصی آنلاین توسط دسترسی خصوصی به اینترنت VPN

معمولاً به نظر می رسد نبرد برای محافظت از حریم خصوصی آنلاین ناامیدکننده نیست ، زیرا شرکت ها هرچه بیشتر در اینترنت حرکت می کنند اطلاعات بیشتری درباره ما جمع می کنند. اما در اصل ، پاسخ در حال انجام است. این اتفاق در بسیاری از جبهه ها رخ می دهد و به آرامی اتفاق می افتد ، اما مطمئناً این اتفاق می افتد.

به عنوان مثال ، در سال 2017 ، Privacy News Online درباره بیانیه بلژیک ، فرانسه و هلند نوشت که فیس بوک قوانین حریم خصوصی آنها را نقض کرده است. پرونده بلژیک پس از سالها در دادگاههای بدوی ، به دیوان عدالت اتحادیه اروپا (CJEU) ، بالاترین دادگاه در اتحادیه اروپا رسید. جالب اینجاست که پرونده مربوط به اقدامات خود فیس بوک نبود ، بلکه این بود که آیا سازمان حفاظت از داده بلژیک قدرت تحقیق در مورد این اقدامات را دارد یا نه. شاید به نظر سوال عجیبی برسد ، اما به نحوه عملکرد مقررات عمومی حفاظت از داده های اتحادیه اروپا (GDPR) مربوط می شود. این یک قانون "یک مرحله ای" را مشخص می کند ، که طبق آن ، به طور کلی ، فقط مقامات محافظت از داده های حوزه قضایی که یک شرکت در آن مقر اصلی اروپا است می توانند دادخواست کنند. ایده در اینجا این است که از موقعیتی که بسیاری از مقامات محافظت از داده در سراسر اتحادیه اروپا پرونده مشابه را حمل می کنند ، جلوگیری شود. در عوض ، "مرجع نظارتی اولیه" وجود دارد که در رابطه با سایر مراجع حفاظت از داده ها به این موضوع می پردازد.

همانطور که در بیانیه مطبوعاتی درباره تصمیم CJEU خلاصه شد ، "تحت شرایط خاص ، یک مرجع نظارت ملی ممکن است اعمال کند قدرت آن در مورد هرگونه ادعای نقض GDPR در دادگاه یك كشور عضو ، حتی اگر این مرجع اصلی ترین مرجع نظارت نباشد. متأسفانه ، دادگاه دقیقاً تعریف نمی کند که این "شرایط خاص" ممکن است چه باشد ، و باعث می شود که قضاوت در این زمینه بی دلیل باشد. با این حال مهمترین جنبه این است که دادگاه نگفت که فقط سرپرست اصلی می تواند علیه شرکتهایی که گفته می شود GDPR را نقض کرده اند اقدامات قانونی را آغاز کند: این امکان را برای بیشتر فراهم می کند. مقامات ملی این کار را انجام می دهند و به تعیین حدود این روش کمک می کنند . . این ، به نوبه خود ، با توجه به عدم موفقیت بدنام کمیسیون حفاظت از داده های ایرلند (DPC) در حرکت سریع به جلو با بسیاری از موارد مهم GDPR که در نظر گرفته ، مهم است. این واقعیت که سایر مراجع حفاظت از داده ها می توانند اقدامات قانونی انجام دهند ، ممکن است فشار بیشتری بر DPC ایجاد کند تا جریمه های نقدی ، حتی جریمه های سنگین را شروع کند یا به محاکمه کشانده شود. همانطور که این وبلاگ در ماه مه توضیح داد ، این در حال حاضر در آلمان اتفاق می افتد.

بلژیک در جبهه دیگری از حریم خصوصی آنلاین دفاع می کند. سال گذشته ، سازمان حفاظت از داده های بلژیک گزارشی انتقادی درباره استفاده از حراج های بی درنگ (RTB) نوشت. همانطور که این وبلاگ متذکر شد ، گزارش به "اتاق دادرسی" آژانس ارسال شد. چند روز پیش ، یکی از افراد درگیر توئیت کرد که بالاخره همه چیز پیش رفته است و اکنون موضوع توسط اتاق شنیده می شود. این اقدام به طور خاص علیه دفتر تبلیغات تعاملی اروپا (IAB Europe) در مورد چارچوب شفافیت و رضایت (TCF) است که برای جمع آوری رضایت برای ردیاب های تبلیغات استفاده می شود. این برنامه برای کمک به تبلیغ کنندگان دیجیتال با GDPR طراحی شده است ، اما مقامات حفاظت از داده های بلژیک به دلیل عملکرد RTB ، آن را بیشتر به عنوان یک زیرساخت نظارت می دانند.

شورای آزادی مدنی ایرلند (ICCL) کاملاً موافق است. . ICCL می گوید اقدام قانونی عمده علیه RTB:

صنعت تبلیغات آنلاین توسط قوانین بی پروا و مضر تنظیم شده توسط IAB TechLab ، نهاد حرفه ای صنعت ، اداره می شود. اعضای IAB TechLab شامل فناوری های بزرگ (گوگل ، فیس بوک ، آمازون…) ، دلالان داده (Equifax ، Experian ، Acxiom…) ، آژانس های تبلیغاتی (Groupm ، Publicis ، IPG…) هستند.

دفتر مرکزی آن در نیویورک است. اما حضور در نیویورک از IAB TechLab در برابر قوانین اتحادیه اروپا محافظت نمی کند. همچنین نمی تواند از هزاران شرکتی که از قوانین IAB TechLab برای به اشتراک گذاشتن و تبادل اسرار داخلی ما استفاده می کنند ، محافظت کند.

IAB TechLab حضور اروپایی در هامبورگ دارد. ICCL برای اقدام علیه IAB TechLab و دو متهم دیگر که از سیستم های آن در Landgerichte Hamburg استفاده می کنند ، به Spirit Legal ، یک شرکت حقوقی آلمان مراجعه کرده است. IAB Tech Lab با تمرکز بر بازار محلی و نیازهای تجاری آن ، یک کنسرسیوم تحقیق و توسعه غیرانتفاعی جهانی با هدف ترویج یک فناوری مشترک در زنجیره تأمین تبلیغات دیجیتال است. به دنبال تصویب جهانی ، آزمایشگاه IAB Tech با اعضای ما همکاری می کند تا ابزارهای نرم افزاری ، کد معیار و گواهینامه های فن آوری را به بازار عرضه کند که به شرکت ها کمک می کند تا به درستی و کارآمد در برابر تکنیک های صنعت جهانی استاندارد عمل کنند.

این دادخواست توسط جانی رایان مطرح شد. ، عضو ارشد ICCL. Privacy News Online درباره کار خود در RTB در سپتامبر گذشته نوشت که مقدمه ای برای دادخواست جدید بود. در بیانیه مطبوعاتی ICCL در جلسه دادرسی RTB به یکی دیگر از تحولات جالب توجه در این زمینه اشاره شده است: "ائتلاف ضد ردیابی" جدید پارلمان اروپا از تلاش برای معرفی قانونی برای جلوگیری از تبلیغات آنلاین برای ردیابی افراد ، همانطور که در دادگاه ICCL شرح داده شده است ، خبر می دهد. این ائتلاف وب سایت اختصاصی خود را با اطلاعات بیشتر دارد.

اتحادیه اروپا به تازگی تحقیقات ضد انحصاری توسط Google را در مورد تبلیغات آنلاین خود آغاز کرده است. این یک گام مهم است زیرا اتحادیه اروپا در حال حاضر در محافظت از حریم خصوصی پیشگام است و قوانین آن پیامدهای جهانی دارد. اما در ایالات متحده نیز جنبشی رو به رشد برای اهلی کردن RTB بومی وجود دارد. در اوایل سال جاری ، گوگل به دلیل استفاده از RTB با یک پرونده حقوقی روبرو شد. و یک نظر اخیر که توسط دینا سرینیواسان در نیویورک تایمز منتشر شده ، پیشنهاد می کند "به یک آژانس فدرال مانند کمیسیون تجارت فدرال قدرت نظارت بر تعارض منافع و اتخاذ سیاست ها ، قوانین در برابر معاملات تجاری در بازارهای نوظهور ارز مانند تبلیغات" . در همین حال ، یک ائتلاف بین المللی خواستار اقدام علیه تبلیغات نظارتی شد و گزارشی ارائه داد که در آن ادله ضد نظارت تجاری آنلاین را تشریح کرد. اوضاع قطعاً در حال حرکت است.

تصویر برجسته Basile Morin.

Apple data brokers Facebook FLoC ft General Privacy News germany google Governments lobbying mark zuckerberg real-time bidding rtb Social Media Surveillance tim cook tracking آنتی فیلتر برای ویندوز

Facebook و ناشران در مورد کنترل جدید حریم خصوصی اپل که مانع از ردیابی برنامه ها توسط کاربران در سراسر سایت ها بدون رضایت آنها می شود ، اخم می کنند.

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته می 1, 2021

Facebook و ناشران در مورد کنترل جدید حریم خصوصی اپل که مانع از ردیابی برنامه ها توسط کاربران در سراسر سایت ها بدون رضایت آنها می شود ، اخم می کن...

یکی از بزرگترین تهدیدهای حریم خصوصی آنلاین ردیابی کاربران در چندین سایت و سرویس است. این اجازه می دهد تا شرکت هایی مانند فیس بوک و کارگزاران داده ویژه ، نمایه هایی ایجاد کنند که علایق و نگرانی های ما را بسیار آشکار می کند. سپس از پروفایل ها برای نمایش تبلیغات میکرو هدفمند استفاده می شود که معمولاً در نتیجه حراج های بی درنگ خریداری می شوند. همانطور که Privacy News Online در اوایل سال جاری اشاره کرد ، بعید به نظر می رسد که اپل قهرمان حفظ حریم خصوصی کاربران باشد. یکی از مهمترین ویژگی های حریم خصوصی اپل به تازگی فعال شده است. شفافیت ردیابی برنامه به این معنی است که کاربران iOS 14 وقتی برنامه ای بخواهد آنها را در چندین وب سایت متعلق به شرکت های دیگر ردیابی کند یا اطلاعات را با کارگزاران داده به اشتراک بگذارد ، اعلانی دریافت می کنند. کاربران می توانند به برنامه ای اجازه دهند فعالیت را از این طریق ردیابی کند ، یا "از او بخواهد" ردیابی نکند. گاردین توضیح می دهد:

اگر کاربران کاهش پیدا کنند ، برنامه ها نمی توانند به شناسه کاربری منحصر به فرد مورد نیاز برای ردیابی افراد در زندگی دیجیتالی خود دسترسی پیدا کنند. اعلان ، که می گوید "به [app game] اجازه دهید فعالیت شما را در برنامه ها و وب سایت های مشاغل دیگر ردیابی کند؟" برای برنامه هایی که درخواست دسترسی به شماره شناسه را دارند ، ظاهر می شود. آنها ممکن است بتوانند از روشهای دیگری به نام "اثرانگشت" برای دستیابی به همان هدف استفاده کنند ، اما اپل می گوید که می تواند آنها را از فروشگاه App بیرون کند.

اپل سال گذشته این ویژگی را اعلام کرد و از آن زمان لابی علیه آن شدید بوده است. به خصوص فیس بوک ، یکی از بدترین افراد در هنگام جمع آوری و فروش دسترسی به پروفایل های دقیق افراد – از جمله افرادی که حساب های فیس بوک ایجاد نکرده اند – سعی در توصیف این حرکت به عنوان حمله به تبلیغات شخصی و در نتیجه حمله به کوچک کسب و کار. این داستان خونین از فیس بوک است:

بنابراین چه کسی واقعاً نگران است؟ کارخانه آبجو سازی محله شما ، دوست شما که صاحب مشاغل خرده فروشی خود است ، پسر عموی شما که سرویس برنامه ریزی رویدادها را راه اندازی کرده است و توسعه دهندگان بازی که برنامه های مورد استفاده شما را به صورت رایگان می سازند.

فیس بوک حتی یک صفحه وب با عنوان "مشاغل کوچک سزاوار شنیدن هستند" ایجاد کرد زیرا "آخرین به روزرسانی اپل تبلیغات شخصی را تهدید می کند که میلیون ها کسب و کار کوچک برای یافتن و جلب مشتری به آنها اعتماد می کنند. ما مکانی را برای اظهار نظر صاحبان مشاغل کوچک فراهم می کنیم. این یک قاب هوشمندانه است ، نشان می دهد که فیس بوک نه به دلایل خودخواهانه ، بلکه به دلیل اینکه به تجارت های کوچک اهمیت می دهد ، به اپل حمله می کند. این هوشمندانه است ، اما اساساً غیر صادقانه است. درست است که ویژگی جدید شفافیت ردیابی برنامه اپل می تواند باعث شود بسیاری از مردم تصمیم بگیرند که نمی خواهند برای ایجاد نمایه های کلی ، در چندین سایت ردیابی شوند. اما هر سایت همیشه می تواند مشخصات بازدید کننده خود را ایجاد کند ، متواضع تر اما کاملاً قابل استفاده. به طور خاص ، فیس بوک هنوز صاحب بزرگترین و دقیق ترین پایگاه داده میلیاردها نفر در جهان است (در کنار گوگل). این بدان معناست که مشاغل کوچک (که به هر حال برنامه های خاص خود را ندارند) هنوز هم می توانند دقیقاً مانند گذشته با کارایی مشابه از تبلیغات شخصی شده در فیس بوک استفاده کنند.

فیس بوک تنها نیست. تلاش برای ارائه تصمیم اپل به عنوان حمله به کاربران عادی اینترنت. FT این هفته گزارش داد که نه انجمن صنفی ، نمایندگی شرکتهایی از جمله فیس بوک و ناشر آکسل اسپرینگر ، صاحب چندین روزنامه مهم آلمان ، شکایتی را به دلیل تنظیم تصمیم به اپل به تنظیم کننده رقابت آلمان ارائه داده اند:

شکایت آلمان 60 درصد کاهش درآمد تبلیغات برای توسعه دهندگان برنامه ، زیرا این تغییرات باعث می شود اشخاص ثالث جمع آوری داده های خود را دشوار کنند. نیاز به قرار دادن تبلیغات دارند.

طبق FT ، یك وكیل نماینده این گروه ها گفت كه این تغییر به این معنی است كه "هزینه های معاملات بالاتر به مصرف کنندگان آسیب می رساند. اگر ارتباط تبلیغات کاهش یابد ، مصرف کنندگان باید وقت بیشتری را صرف تحقیق در مورد پیشنهادهای مورد علاقه خود کنند. "این به اشتباه به معنای نیاز به جمع آوری و تلفیق داده های شخصی در چندین سایت و برنامه با تبلیغات مربوطه است. تبلیغات متنی تضمین می کند که تبلیغات مرتبط هستند ، اما برای کارکرد آنها به داده های شخصی کمی نیاز دارند یا به هیچ وجه نیاز ندارند. به سادگی ناشران و مشاغل مانند فیس بوک هستند انتظار می رود دسترسی نامحدود به شخصی ترین اطلاعات در مورد کاربران آنلاین ، تقریباً به عنوان یک نوع حق دسترسی داشته باشد. انتشارات با پشتیبانی تبلیغات یک قرن رشد کرده است. بدون این داده های دقیق ، اگر جمع آوری آنها متوقف شود ، رشد مجدد خواهد داشت. به همین ترتیب ، توسعه دهندگان برنامه می توانند از اطلاعات جمعیتی گسترده در مورد کاربران خود برای فروش تبلیغات مربوطه بدون نیاز به جزئیات شخصی سرزده استفاده کنند.

درست است که تصمیم اپل به سختی نوع دوستانه است. تیم کوک متوجه شد که حریم خصوصی یک مزیت رقابتی برای اپل است که می تواند از طریق سخت افزار و خدمات خود درآمد کسب کند. از طرف دیگر ، فیس بوک تقریباً کاملاً به تبلیغات وابسته است ، به همین دلیل است که به شدت با اقدامات اپل مخالف است و اختلافات بین کوک و زاکربرگ بسیار تلخ شده است.

Google نیز بسیار به تبلیغات وابسته است ، اما می فهمد که اکنون روند برخلاف نظارت مداوم از طرف تبلیغ کنندگان در جریان است. بنابراین او سعی می کند راه های جدیدی برای فروش تبلیغات پیدا کند ، اما بدون اینکه به حریم خصوصی کاربر آسیب جدی وارد کند. برخی دیگر رویکرد کم لطفی دارند. کارگزاران داده که در قلب تبلیغات نظارتی هستند ، می دانند که با بیدار شدن بیشتر افراد از نقض حریم خصوصی ناشی از ایجاد و استفاده از نمایه های دقیق ، مدل تجاری آنها مورد حمله قرار گرفته است. همانطور که گزارش اخیر مارکاپ نشان داد ، کارگزاران داده ده ها میلیون دلار برای لابی گری در سیاست مداران در ایالات متحده هزینه می کنند و بدون شک بودجه های خود را در اتحادیه اروپا نیز افزایش می دهند. نبرد بزرگ بعدی برای محافظت از حریم خصوصی آنلاین در جریان است.

تصویری که توسط Filo gen ارائه شده است.

advertising antitrust Facebook fraud General Privacy News google Governments micro-targeting rtb Social Media Surveillance Twitter uber آنتی فیلتر برای ویندوز

امروزه تبلیغات آنلاین نه تنها به طور جدی به حریم خصوصی حمله می کند ، بلکه به طرق دیگر به طور جدی شکسته می شود. ما باید آن را درست کنیم

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته ژانویه 7, 2021

امروزه تبلیغات آنلاین نه تنها به طور جدی به حریم خصوصی حمله می کند ، بلکه به طرق دیگر به طور جدی شکسته می شود. ما باید آن را درست کنیم

به مدت سه سال و نیم ، اخبار حریم خصوصی آنلاین در مورد خطر عظیم ، عمدتاً نادیده گرفته شده توسط تبلیغات میکرو هدفمند و قیمت های واقعی (RTB) هشدار داده است. رویکرد قابل قبول به نظر می رسد. تبلیغ کنندگان در زمان واقعی پیشنهاد می دهند تا تبلیغات را در سایت های مناسب برای شخصی که یک صفحه وب را بارگذاری می کند ، قرار دهند. اما برچسب قیمت این شگفتی فناوری بسیار زیاد است: بیش از 100 تریلیون داده بسیار شخصی با تبلیغ کنندگان در سال 2019 به اشتراک گذاشته شد. بدیهی است که با استفاده از چنین سیستمی ، حریم خصوصی آنلاین یک توهم است. این رویکرد فقط به این دلیل خود را تداوم می بخشد که صنعت تبلیغات می خواهد آن را تداوم بخشد ، نه به این دلیل که منافع ادعایی را به همراه دارد. هرگونه اعتقاد به اینکه واقعاً م worksثر است ، اکنون غیرقابل دفاع است ، زیرا ثابت شده است که سیستم تبلیغات آنلاین فعلی تقریباً از هر لحاظ شکسته شده است.

مقاله اخیر توئیتر توسط ناندینی جاممی ، یکی از بنیانگذاران Check My Ads ، نشان دهنده افزایش آگاهی از تبلیغات آنلاین در بهترین حالت هدر دادن پول است و احتمالاً بسیار کلاهبرداری است. این موضوع درمورد Uber است که متوجه شد 100 میلیون دلار از 150 میلیون دلار تبلیغات خود کاری انجام نمی دهد. کوری داکترو نویسنده و فعال حقوق دیجیتال توضیح می دهد که کلاهبرداری در قلب این زباله ها چیست:

این کار با افشاگری آغاز می شود که 50 میلیون دلار از [Uber’s] سالانه هزینه های خرید مشتری – پول پرداخت شده هنگامی که یک تبلیغ منجر به بارگیری مجدد برنامه Uber جدید می شود ، وارد کردن جزئیات پرداخت و اولین استفاده از مشتری – جعلی بود.

نحوه کار آن چنین است: بازاریابان با کیفیت پایین برنامه های بی کیفیت (مانند مانیتورهای باتری) را تهیه می کنند که نیاز به دسترسی ریشه دارند. این برنامه ها از تمام برنامه هایی که نصب کرده اید جاسوسی کرده اند. اگر Uber را نصب کرده باشید ، آنها "یک کلیک" را به سیستم وارد می کنند تا به شما اطلاع دهند که توسط یک تبلیغ "تبدیل شده اید".

نه تنها تبلیغات هدفمند اوبر – لزوماً شامل رویکرد نظارت RTB – اتلاف پول بود ، بلکه برنامه هایی که اقدام به کلاهبرداری کردند نیز به کلاهبرداری متکی بودند. جاسوسی از کاربران به عبارت دیگر ، عدم وجود حریم خصوصی در قلب کل سیستم کلاهبرداری بود. پرونده اوبر نمایشی است ، اما به هیچ وجه بی نظیر نیست. مقاله ای در فوربس خاطرنشان می کند که در کنار اوبر ، دیگر شرکت های بزرگ دریافته اند که وقتی تبلیغات آنلاین را متوقف می کنند ، هیچ اتفاقی برای خط نهایی نمی افتد.

به عنوان مثال ، P&G هزینه تبلیغات دیجیتال خود را 200 میلیون دلار کاهش داد ، بدون اینکه در نتایج کسب و کار تغییری حاصل شود. تعقیب و گریز تبلیغات را فقط در 5000 سایت شروع کرد ، به جای 400،000 مورد قبلی ، بدون تأثیرات ناخواسته. فقط شرکت های بزرگ نیستند که متوجه می شوند تبلیغات آنلاین عمدتا هدر دادن پول است. در مقاله Forbes به مشاغل کوچک اشاره شده است که دریافتند بیشترین کلیک در تبلیغات فیس بوک و Google Adwords مربوط به ربات ها است و فروش واقعی ندارند. همانطور که مقاله یادداشت می کند ، eBay در سال 2013 ناکارآمدی در تبلیغات آنلاین را کشف کرد ، اما به نظر می رسد بقیه مردم جهان توجهی نکردند. حتی ویرانگرترین موضوع توییتر Aram Zucker-Scharff از سال 2018 است. این نشان می دهد که تقریباً هر جنبه از تبلیغات آنلاین بر اساس اعداد جعلی است.

اثبات خراب شدن کل ساختمان تبلیغات آنلاین ، هرچه بیشتر قویتر می شود. و همانطور که این وبلاگ متذکر شده است ، سرانجام نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد تبلیغات میکرو هدفمند است ، با توجه به قوانین جدیدی که اتحادیه اروپا قصد دارد آنها را معرفی کند. اما معلوم شد که یک مشکل ساختاری بزرگ دیگر در مورد تبلیغات آنلاین وجود دارد که تأثیرات عمده ای بر حریم خصوصی دارد. این در مقاله جدیدی از دینا سرینیواسان ، عضو طرح ضد انحصاری دانشگاه ییل ، پروژه تورمن آرنولد ، به تفصیل ارائه شده است. سریناواسان قبلاً تحلیلی درباره سو abuseاستفاده از حریم خصوصی فیس بوک نوشت: "استفاده از فیس بوک به معنای پذیرش محصولی است که مربوط به نظارت تجاری گسترده است." برای خوانندگان این وبلاگ مخفی نیست. اما آخرین پست او چیزی را که بسیار کمتر شناخته شده است ، نشان می دهد: تعارضات منافع متعدد گوگل در فضای تبلیغات آنلاین:

Google فقط فضای تبلیغاتی متعلق به وب سایت های شخص ثالث را نمی فروشد ، همچنین فضای تبلیغاتی را که در سایتهای خود ، جستجوی Google و YouTube ظاهر می شود ، می فروشد. هنگامی که یک تجارت کوچک از ابزار واسطه گوگل به نام Google Ads برای پیشنهاد و خرید فضای تبلیغ در مبادلات استفاده می کند ، این ابزار تبلیغ کننده را به سمت خرید فضای تبلیغات هدایت می کند.

اثرات چشمگیر است. طبق گفته Srinivasan ، در سال 2007 ، تقریباً 64٪ از تبلیغات مدیریت شده توسط Google به خواص Google از جمله جستجوی Google و YouTube اختصاص یافته است. تا سه ماهه اول سال 2020 ، سهم دارایی های گوگل به 85 درصد افزایش یافته بود. نقش های متعدد گوگل در صنعت تبلیغات آنلاین – کمک به مشاغل در خرید و فروش فضای تبلیغاتی ، از جمله در سایت های خود – مقدار بی نظیری از کسب و کار و اطلاعات اینترنتی را به آن می دهد. این برنامه می تواند هم در برابر سیستم عامل های تبلیغاتی رقابتی و هم در وب سایت های رقیب استفاده کند ، بنابراین قدرت انحصاری خود را تقویت می کند. این می تواند از سلطه خود استفاده کند و حتی اطلاعات بیشتری در مورد کاربران وب سایت های خود و اشخاص ثالث جمع آوری کند. سریناواسان به موازی نزدیک حراج های خودکار امروز در زمان واقعی در تبلیغات آنلاین با تجارت الکترونیکی سهام اشاره می کند. اما یک تفاوت قابل توجه وجود دارد:

ما در بازار سهام با خرید و فروش الکترونیکی ، ما تقاضا داریم که مبادلات دسترسی معقول به داده ها و سرعت را برای معامله گران فراهم کنند ، ما تعارض منافع واسطه ای را شناسایی و مدیریت کنیم ، و ما برای کمک به کنترل بازار خواستار افشای تجاری هستیم. از آنجا که تبلیغات هم اکنون در مکان های تجارت الکترونیکی نیز معامله می کنند ، آیا برای محافظت از یکپارچگی آگهی باید این سه اصل رقابت را وام بگیریم؟

به نظر می رسد رویه ای کاملاً معقول و منطقی برای شفاف سازی فضای تبلیغات آنلاین و در نتیجه منصفانه تر است. این راه حلی برای مسئله حریم خصوصی گسترده تری از تبلیغات میکرو هدفمند مبتنی بر RTB نیست ، اما می تواند یک شروع باشد.

تصویر ارائه شده توسط یوتانزیا.

belgium cjeu dpc eprivacy EU forced consent gdpr General Privacy News Governments ico johnny ryan max schrems open rights group rtb Surveillance آنتی فیلتر برای ویندوز

چگونه فعالان حریم خصوصی در چندین جبهه برای تقویت قوانین حریم خصوصی اتحادیه اروپا که تأثیر جهانی خواهد داشت ، می جنگند

نویسندهٔ نوشته از guilaneno
تاریخ نوشته نوامبر 13, 2020

چگونه فعالان حریم خصوصی در چندین جبهه برای تقویت قوانین حریم خصوصی اتحادیه اروپا که تأثیر جهانی خواهد داشت ، می جنگند

این وبلاگ غالباً دنیای حفاظت از داده ها در اتحادیه اروپا را پوشش می دهد ، زیرا این منطقه از جهان است که راه را برای تنظیم حریم خصوصی دیجیتال هدایت می کند ، همانطور که ایالات متحده است. پیشرو در فناوری دیجیتال. و از آنجا که تحولات فناوری در ایالات متحده پیامدهای عمده ای در سراسر جهان دارد ، قانون حفظ حریم خصوصی در اتحادیه اروپا نیز همین تأثیر را دارد. ستون اصلی قانون حفاظت از داده ها GDPR است ، با آیین نامه ePrivacy جدید که هنوز مورد بحث است ، احتمالاً در کنار آن بعنوان قانون مهمترین بعدی در این زمینه جای خود را خواهد گرفت. قوانین اتحادیه اروپا می تواند چارچوبی را فراهم کند ، اما تلاش های خستگی ناپذیر فعالان حریم خصوصی است که به تعریف معنای آن در عمل کمک می کند.

مشهورترین آنها کارشناس حریم خصوصی اتریش ماکس شرمس است که در کارش از چارچوب Safe Harbour و Privacy Shield برای اعزام استفاده کرد. داده های شخصی از اتحادیه اروپا به ایالات متحده با تأثیرات عمده محافظت از داده در اتحادیه اروپا و ایالات متحده ، بی اعتبار اعلام شده است. او می گوید ، یکی از ادامه جنگ های شرمز با فیس بوک و کمیسیون حفاظت از داده های ایرلند (DPC) است که از اجرای صحیح GDPR امتناع می ورزد. DPC به جای اینکه تحقیقات اصلی خود را در فیس بوک به پایان برساند ، می خواهد تحقیقات جدیدی را راه اندازی کند ، اما شرمز برای جلوگیری از این اقدام تعلیق قانونی موقت به دست آورده است.

شرمس تنها فعال حریم خصوصی نیست که از کشیدن پا DPC ناراضی است. جانی رایان ، همکار ارشد در شورای آزادی های مدنی ایرلند و موسسه بازارهای آزاد ، سالهاست که با حراج های زمان واقعی (RTB) مبارزه می کند و بی عملی DPC ایرلند را بخشی عمده از این مشکل می داند. نبرد مشابهی در انگلستان در جریان است. در آنجا ، دفتر کمیساری اطلاعات (ICO) به دلیل ناتوانی در پایان دادن به "اقدامات غیرقانونی" صنعت تبلیغات توسط خط – حراجهای بی درنگ. این به دنبال اولین شکایتی است که توسط جانی رایان ، جیم کیلوک ، مدیر اجرایی گروه حقوق باز و مایکل ویل ، استاد حقوق و تنظیم حقوق دیجیتال در ICO در سپتامبر 2018 ثبت شد. ؛ دانشگاه کالج لندن.

ایرلند و انگلستان تنها کشورهایی نیستند که سازمان حفاظت از داده ها RTB را ارزیابی می کند: همچنین در بلژیک پیشرفت قابل توجهی صورت گرفته است. محققان این مرجع نوشتند ، همانطور که توسط وال استریت ژورنال گزارش شده است ، روند مناقصه در زمان واقعی

به معنی مقررات عمومی حفاظت از داده اروپا ، به منزله نقض غیرقانونی داده است. افسر حفاظت از داده بلژیک در گزارش داخلی جدیدی که وال استریت ژورنال مشورت کرده است. این گزارش بر بازوی اروپایی اداره تبلیغات تعاملی ، یک گروه تجاری تبلیغاتی آنلاین متمرکز است که به گفته محققان مسئول چگونگی خرید ، فروش و استفاده از داده های شخصی در بازار توسط شرکت های عضو آن است. معاملات تبلیغات دیجیتال.

فقط گزارشی است که به "اتاق دادرسی" آژانس ارسال شده است. دومی پرونده را بررسی می کند و سپس تصمیم خود را می گیرد – روندی که ممکن است مدتی طول بکشد. آژانس بلژیکی همچنین با توجه به اینکه این تصمیم در سراسر منطقه اعمال می شود ، با سایر آژانس های حفاظت از داده در اتحادیه اروپا نیز مشورت خواهد کرد. در نهایت ، آنچه مورد نیاز خواهد بود یک نگاه منسجم اروپایی در مورد مواردی مانند RTB است. آنچه که اکنون شاهد آن هستیم اولین قدمها در این راستا است ، عمدتا به لطف تحریک مقامات توسط فعالان حقوق دیجیتال.

در همین حال ، بالاترین دادگاه اتحادیه اروپا ، دیوان عدالت اتحادیه اروپا (CJEU) ، به تازگی حکمی را منتشر کرده است که جنبه ای کوچک اما مهم از حریم خصوصی را بررسی می کند: جعبه های از قبل انتخاب شده این موارد اغلب به صورت آنلاین استفاده می شود تا رضایت سریع و گاهی اوقات تقریباً ناخودآگاه برای اجازه استفاده از داده های شخصی حاصل شود. در پرونده ای که مربوط به یک شرکت ارتباط از راه دور بود ، CJEU دریافت که:

یک بند مبنی بر اینکه موضوع اطلاعات به اطلاع رسیده است و با جمع آوری و ذخیره نسخه ای از نمایشگاه آنها موافقت کرده است. هویت برای اهداف شناسایی به گونه ای نیست که نشان دهد این شخص موافقت خود را با این مجموعه و ذخیره سازی رضایت داده است ، در صورتی که جعبه اشاره به این بند توسط کنترل کننده قبل از امضا علامت گذاری شده است قرارداد

این مورد مشابه موردی است که Privacy News Online درباره سال گذشته نوشت ، جایی که CJEU حکم داد که جعبه های از قبل چک شده برای کوکی ها برای تأیید معتبر نیستند. این احکام برای پرونده Schrems دیگری که دو سال پیش – به معنای واقعی کلمه – از زمان لازم الاجرا شدن GDPR تشکیل شده است ، به طور بالقوه قابل توجه است. این "رضایت اجباری" است ، روشی که معمولاً توسط وب سایت ها استفاده می شود. اینها اساساً دو انتخاب اساسی را برای کاربران یک سرویس آنلاین ارائه می دهند: موافقت کنید که به منظور ارائه تبلیغات ردیابی شوید یا از سرویس لگد شوید. این برخلاف روحیه GDPR ، یعنی توانمندسازی کاربر است. اگر بازدید کنندگان از یک وب سایت بخواهند با ردیابی آنلاین موافقت کنند ، روشن است که GDPR بی اثر است.

اگر شرمز در این پرونده پیروز شود ، به نظر بسیار محتمل ، تأثیر آن بر تبلیغات آنلاین چشمگیر خواهد بود. اما علی رغم آنچه ادعای صنایع نشر و تبلیغات دارند ، این یک فاجعه نخواهد بود. این فقط یک تغییر از تبلیغات مبتنی بر نظارت مبتنی بر نظارت میکرو به یک رویکرد زمینه ای است که به هر حال برای صد سال توسط انتشارات فیزیکی با موفقیت استفاده می شود. اگر CJEU به نفع Schrems تصمیم بگیرد ، این می تواند نمونه دیگری از تقویت حریم خصوصی اتحادیه اروپا – و احتمالاً جهانی – از طریق تلاش های خستگی ناپذیر فعالان حمایت از زندگی باشد. خصوصی ، که اغلب با بی تفاوتی سازمان های دولتی روبرو می شوند.

تصویر G.dallorto.